Παρόλο που δεν διαθέτουν υποδομή δικτύου ή άδεια για την εκμετάλλευση εθνικών συχνοτήτων που προορίζονται για κινητά τηλέφωνα, παρέχουν υπηρεσίες κινητής τηλεφωνίας.
Τι είναι τα MVNO
Οι χειριστές εικονικών δικτύων κινητής τηλεφωνίας είναι φορείς εκμετάλλευσης κινητής τηλεφωνίας που παρέχουν τηλεφωνικές υπηρεσίες (τόσο σε οικιακούς χρήστες όσο και σε επιχειρησιακούς χρήστες) χωρίς να διαθέτουν τις άδειες που εγγυώνται την πρόσβαση και τη χρήση του φάσματος ραδιοφωνικής ζώνης που προορίζεται για κυψελοειδείς επικοινωνίες. Είναι τα MVNO αντίθετα με τα MNO (ακρωνύμιο του Mobile Network Operator), τους ίδιους φορείς εκμετάλλευσης που, εκτός από την άδεια πρόσβασης στο φάσμα ραδιοφωνικής ζώνης, είναι εξοπλισμένοι με την τεχνική και τεχνολογική υποδομή; επαναλήπτες και κεραίες, για παράδειγμα; απαραίτητη για την παροχή της υπηρεσίας κινητής τηλεφωνίας που όλοι γνωρίζουμε καλά.
Ο ρόλος και η σχέση του MVNO σε σχέση με το MNO ποικίλλει ανάλογα με την αγορά, το έθνος και τις συμφωνίες που υπογράφονται μεταξύ του εικονικού χειριστή και του πραγματικού. Γενικά, ο πάροχος MVNO είναι ένα νομικό πρόσωπο που λειτουργεί ανεξάρτητα από τον τηλεφωνικό φορέα με τον οποίο υπογράφει τη συμφωνία πρόσβασης στο δίκτυο και ο οποίος θεσπίζει τη δική του τιμολογιακή πολιτική σε άμεσο ανταγωνισμό με όλους τους άλλους παρόχους της αγοράς. Συνήθως οι πάροχοι MVNO δεν διαθέτουν υποδομές δικτύου για πρόσβαση και διαχείριση του σήματος GSM, 3G ή 4G LTE, αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις έχουν το δικό τους μητρώο τοποθεσίας Home (συντομογραφία HLR) που, στην πραγματικότητα, τους επιτρέπει να διαχειρίζονται τους αριθμούς τηλεφώνου του τους πελάτες τους (το MSISDN) και έχουν μεγαλύτερη ευελιξία στη διαχείριση της προσφοράς. Όταν διαθέτουν επίσης δίκτυο μεταγωγής και είναι σε θέση να διαχειρίζονται και να εκδίδουν κάρτες SIM ανεξάρτητα, ονομάζονται χειριστής Full MVNO.
Οι κατηγορίες των χειριστών
Οι διάφοροι τύποι φορέων εκμετάλλευσης που υπάρχουν στην αγορά μπορούν να ταξινομηθούν ως εξής:
MNO. Πρόκειται για τηλεφωνητές με τη στενή έννοια, κάτοχοι άδειας εκμετάλλευσης του φάσματος ραδιοζώνης που τους έχει εκχωρηθεί και της τεχνολογικής υποδομής που εγγυάται στους χρήστες πρόσβαση στις υπηρεσίες τηλεφωνίας και σε όλες τις υπηρεσίες που συνδέονται με αυτήν (υποστήριξη πελατών, διεθνής περιαγωγή, και τα λοιπά.)
MNE. Mobile Network Enablers είναι εκείνοι οι πάροχοι που, παρά την άδεια πρόσβασης στο φάσμα ραδιοφωνικής ζώνης και την τεχνολογική υποδομή που επιτρέπει την επανάληψη του σήματος σε μια συγκεκριμένη περιοχή, δεν έχουν καμία σχέση με πελάτες και χρήστες την τελική. Επομένως, ένας φορέας εκμετάλλευσης MNE θα μπορεί να διαχειρίζεται την κίνηση κλήσεων, την κίνηση δεδομένων και την κίνηση SMS, αλλά θα καταστήσει αυτή την τεχνογνωσία διαθέσιμη σε άλλους φορείς εκμετάλλευσης; ίσως εικονικοί χειριστές; παρά απευθείας στους πελάτες.
MVNE. Το Mobile Virtual Network Enabler θα λειτουργεί αντ’ αυτού ως ενδιάμεσος μεταξύ MNO και MVNO. Ως εκ τούτου, ένα MVNE θα διαχειρίζεται μια άδεια πρόσβασης στο ραδιοφάσμα και την υποδομή που είναι απαραίτητη για τη διασφάλιση της πρόσβασης στους χρήστες για λογαριασμό τρίτων εταιρειών (χωρίς, επομένως, να τους κατέχει από μόνος του) και θα διαθέσει αυτές τις τεχνικές και τεχνολογικές υποδομές σε ενδιαφερόμενους εικονικούς χειριστές
MVNO. Οι εικονικοί φορείς εκμετάλλευσης ή οι χειριστές εικονικών δικτύων κινητής τηλεφωνίας δεν έχουν άδεια πρόσβασης στο φάσμα ούτε δίκτυο επαναλήπτων και κεραιών που τους επιτρέπει να διαχειρίζονται και να εγγυώνται την πρόσβαση των χρηστών στο ίδιο το φάσμα, αλλά μπορούν να παρέχουν υπηρεσίες τηλεφωνίας για κινητά με τον ίδιο τρόπο και με τις ίδιες μεθόδους που εφαρμόζουν οι ΜΝΟ. Αυτό είναι δυνατό, όπως αναφέρθηκε, χάρη σε συμφωνίες που συνάπτει ο εικονικός χειριστής, ανάλογα με την περίπτωση, με το MNO, το MNE ή το MVNE
Πλήρες MVNO. Όταν μιλάμε για Full MVNO αναφερόμαστε σε έναν εικονικό χειριστή, ο οποίος όμως διαχειρίζεται και την έκδοση και την επικύρωση των καρτών SIM. Επιπλέον, είναι επίσης υπεύθυνο για τη διαχείριση του δικτύου μεταγωγής, το οποίο είναι υπεύθυνο για τη δρομολόγηση κλήσεων στο σταθερό τηλεφωνικό δίκτυο και σε άλλους ραδιοφωνικούς σταθμούς. Αυτό που διαφοροποιεί έναν χειριστή MNO (Mobile Operator Network) από έναν Full MVNO είναι επομένως η κατοχή ή όχι ενός φυσικού δικτύου για τη μετάδοση σήματος. Στην πρώτη περίπτωση ο χειριστής το κατέχει. Στη δεύτερη περίπτωση, ο φορέας εκμετάλλευσης έχει πρόσβαση στο δίκτυο με «ενοικίαση», αλλά μπορεί να απολαμβάνει τα ίδια προνόμια και τις ίδιες υπηρεσίες που χρησιμοποιεί ο ίδιος ο ιδιοκτήτης του δικτύου. Σε σύγκριση με άλλες κατηγορίες εικονικών παρόχων, το Full MVNO μπορεί να προσφέρει στους χρήστες ένα ευρύτερο φάσμα υπηρεσιών, που συνήθως συνδέονται με χαμηλότερες τιμές από το κανονικό. Επιπλέον, ένα Full MVNO μπορεί να επιλέξει ελεύθερα σε ποιο δίκτυο κινητής τηλεφωνίας θα βασιστεί, απλώς αλλάζοντας το συμβόλαιο περιαγωγής που το δεσμεύει με το ένα ή το άλλο MNO. Με αυτόν τον τρόπο μπορεί να εγγυηθεί στους πελάτες της την καλύτερη δυνατή κάλυψη
Πώς λειτουργεί το MVNO
Η σχέση μεταξύ ενός MNO και ενός MVNO είναι λίγο-πολύ η ίδια με αυτή που έχει δημιουργηθεί στην αγορά σταθερής τηλεφωνίας μεταξύ ενός παρόχου TLC που κατέχει το δίκτυο επικοινωνίας (η ραχοκοκαλιά οπτικών ινών και τα τηλεφωνικά ζεύγη που φτάνουν στα σπίτια των πελατών) και ενός εναλλακτικού χειριστή που θα ήθελε να προσφέρει τηλεφωνικές υπηρεσίες ή/και σύνδεση στο Διαδίκτυο αλλά δεν έχει δικό του δίκτυο. Σε αυτήν την περίπτωση, ο εναλλακτικός φορέας θα νοικιάσει την απαραίτητη υποδομή από την πρώτη, σε χονδρική βάση, και στη συνέχεια θα μεταπωλήσει τις μισθωμένες τηλεπικοινωνιακές υπηρεσίες στους πελάτες του: από αυτή την άποψη, μιλάμε για υπηρεσίες Χονδρικής ) και διαχείριση τοπικού βρόχου.
Στην περίπτωση των φορέων εκμετάλλευσης κινητής τηλεφωνίας, το MNO (ή το MVE ή το MVNE) εγκαταλείπει μέρος του φάσματος εύρους ζώνης του, συνήθως αχρησιμοποίητο, έτσι ώστε να εγγυάται την πρόσβαση στις υπηρεσίες κινητής τηλεφωνίας ακόμη και σε έναν εικονικό ανταγωνιστή. Η διαχείριση και συντήρηση της τεχνολογικής υποδομής; όπως συμβαίνει στην περίπτωση Χονδρικής; παραμένει ευθύνη του ιδιοκτήτη του δικτύου, ενώ ο εικονικός χειριστής χρησιμοποιεί τις λειτουργίες πληρώνοντας ένα είδος ενοικίασης για τη χρήση του τμήματος του εύρους ζώνης και της υποδομής των αναμεταδοτών και των κεραιών.
