Ο παγκόσμιος πληθυσμός ξεπέρασε τα 8 δισεκατομμύρια το Νοέμβριο του 2022. Και ενώ οι εκτιμήσεις των Ηνωμένων Εθνών κάνει λόγο για ταχεία ανάπτυξη αυτού του αριθμού, μία νέα έρευνα κάνει μία πολύ πιο συντηρητική πρόβλεψη, καταλήγοντας πως ο παγκόσμιος πληθυσμός θα φτάσει στο απόγειό του το 2050 με 9 δισεκατομμύρια.
Τα υπέρ και τα κατά της αύξησης του πληθυσμού είναι ένα φλέγον θέμα, με τους υποστηρικτές να δίνουν έμφαση στην ανάπτυξη της οικονομίας και της τεχνολογίας, ενώ οι πολέμιοι αναφέρουν τα ρίσκα στο περιβάλλον και στην κοινωνική αρμονία.
Αυτές οι εξελίξεις λαμβάνουν χώρα καθώς οι πολιτικές και οι επενδύσεις πρέπει να είναι υπέρ της πλειοψηφίας των ανθρώπων. Δεν είναι μία προσπάθεια να δημιουργηθεί μία απίθανη ουτοπία, αλλά πρέπει να είναι τα θεμέλια για έναν ανθεκτικό πολιτισμό σε έναν πλανήτη υπό τρομακτικές πιέσεις.
Η νέα έρευνα τονίζει πως το 10% των πλουσιότερων ανθρώπων του κόσμου είναι υπεύθυνο για την υπερκατανάλωση που απειλεί τη σταθερότητα του περιβάλλοντος.
Το κύριο πρόβλημα της ανθρωπότητας είναι η πολυτελής κατανάλωση άνθρακα και βιόσφαιρας, όχι ο υπερπληθυσμός. Τα μέρη όπου ο πληθυσμός σημειώνει τη μεγαλύτερη ανάπτυξη έχουν εξαιρετικά μικρό περιβαλλοντικό αποτύπωμα ανά άνθρωπο σε σύγκριση με τα μέρη που έχουν φτάσει στο απόγειο του πληθυσμού τους εδώ και δεκαετίες.
Σήμερα, ο μεγαλύτερος ρυθμός ανάπτυξης πληθυσμού εντοπίζεται κυρίως σε αφρικανικά έθνη όπως η Αγκόλα, το Κογκό και η Νιγηρία, καθώς και σε μερικές ασιατικές χώρες όπως το Αφγανιστάν.
Το κυρίαρχο σενάριο που ανέπτυξαν μέσω δυναμικών μοντέλων οι επιστήμονες, δείχνει πως ο παγκόσμιος πληθυσμός θα φτάσει τα 8.8 δισεκατομμύρια στα μέσα του αιώνα και μέχρι το 2100 θα δει μία σταδιακή πτώση στα 7.3 δισεκατομμύρια.
Ο λόγος θα είναι κυρίως η παγκόσμια ανισότητα, το οικολογικό αποτύπωμα, η εξαφάνιση της άγριας ζωής και η οικονομική επιβράδυνση. Τοπικές καταρρεύσεις θα αυξήσουν τις κοινωνικές διαφορές, ειδικά σε χώρες με αδύναμες οικονομίες και κυβερνήσεις.
Σε ένα πιο αισιόδοξο σενάριο, ο παγκόσμιος πληθυσμός θα φτάσει τα 8.5 δισεκατομμύρια μέχρι το 2040 και θα πέσει στα 6 δισεκατομμύρια μέχρι το 2100. Σε αυτό το σενάριο, η οικονομική ανισότητα θα αναγνωριστεί ως πηγή της διχόνοιας και ως μία απειλή για τη δημοκρατία και την ανθρώπινη πρόοδο. Έτσι, η ακραία φτώχεια θα εξαφανιστεί μέχρι το 2060, κάτι που θα έχει πρωτοφανείς επιπτώσεις στην ανάπτυξη του παγκόσμιου πληθυσμού.
Μία καλή ζωή για όλους είναι μόνο εφικτή αν η ακραία εκμετάλλευση των πόρων από την πλούσια ελίτ μειωθεί.
Ξέρουμε πως η ταχεία οικονομική ανάπτυξη σε χώρες με χαμηλά εισοδήματα έχει τεράστιες επιπτώσεις στις γεννήσεις. Οι γεννήσεις πέφτουν καθώς τα κορίτσια έχουν πρόσβαση στην εκπαίδευση και οι γυναίκες είναι οικονομικά ανεξάρτητες, ενώ έχουν ταυτόχρονα πρόσβαση σε καλύτερα συστήματα υγείας.
