Όλοι οι πλανήτες του Ηλιακού μας συστήματος με παγκόσμια μαγνητικά πεδία διαθέτουν και ζώνες ακτινοβολίας, δηλαδή περιοχές γύρω τους όπου τα σωματίδια παγιδεύονται και επιταχύνονται από το μαγνητικό πεδίο με αποτέλεσμα να εκπέμπουν ακτινοβολία στο φάσμα των ραδιοκυμάτων. Η φυσική λέει πως αυτές οι ζώνες ακτινοβολίας πρέπει να υπάρχουν οπουδήποτε υπάρχει ένα σταθερό, παγκόσμιο μαγνητικό πεδίο, αλλά έως τώρα ο εντοπισμός της ακτινοβολίας εκτός του Ηλιακού συστήματος δεν ήταν εύκολος.
Τώρα, για πρώτη φορά, οι αστρονόμοι εντόπισαν μία ζώνη ακτινοβολίας σε ένα αντικείμενο που βρίσκεται εκτός του Ηλιακού συστήματος. Ο λόγος για το άστρο LSR J1835+3259, το οποίο ανήκει στην κατηγορία των ερυθρών νάνων.
Είναι λίγο μεγαλύτερο σε διάμετρο από τον Δία, έχει περίπου 77 φορές τη μάζα του Δία και βρίσκεται σε απόσταση 20 ετών φωτός από εμάς.
Στην πραγματικότητα καταγράψαμε τη μαγνητόσφαιρα του στόχου, παρατηρώντας το πλάσμα που εκπέμπει ραδιοκύματα, δηλαδή τη ζώνη ακτινοβολίας εντός της μαγνητόσφαιρας. Αυτό δεν έχει γίνει ποτέ ξανά για κάτι τόσο μικρό, στο μέγεθος ενός αέριου γίγαντα πλανήτη εκτός του Ηλιακού μας συστήματος. – Melodie Kao, University of California
Χρησιμοποιώντας ένα δίκτυο 39 ραδιοτηλεσκοπίων σε όλο τον κόσμο για να δημιουργηθεί πρακτικά ένα τηλεσκόπιο με μέγεθος όσο η Γη, η Kao έψαξε για μία ζώνη ακτινοβολίας από το πλάι, η οποία θα εμφανιζόταν ως δύο λοβοί που εκπέμπουν ραδιοκύματα. Όντως λοιπόν τους εντόπισε, αφού η λάμψη τους ήταν 10 εκατομμύρια φορές ισχυρότερη από αυτά του Δία, ενώ η ακτινοβολία ήταν παρόμοια με αυτήν που περιμέναμε από άστρα με χαμηλή μάζα.
- Η ανακάλυψη δεν επιβεβαιώνει απλά πως τέτοια άστρα έχουν ζώνες ακτινοβολίας, αλλά μας δείχνει πως μπορεί να έχουμε ήδη δει τέτοιες ζώνες ακτινοβολίας σε άλλα παρόμοια αντικείμενα αλλά δεν ξέραμε τι βλέπουμε.
Τώρα που καταλάβαμε πως αυτή η συγκεκριμένη κατάσταση, τα ίχνη εκπομπών ραδιοκυμάτων χαμηλού επιπέδου ζωνών ακτινοβολίας σε μεγάλης κλίμακας μαγνητικά πεδία, όταν βλέπουμε αυτού του είδους τις εκπομπές από μικρά άστρα ή αέριους γίγαντες εξωπλανήτες, μπορούμε με σιγουριά να πούμε πως έχουν ένα μεγάλο μαγνητικό πεδίο, ακόμα κι αν το τηλεσκόπιό μας δεν είναι αρκετά μεγάλο για να δει το σχήμα του.
Αυτό είναι ένα κρίσιμο πρώτο βήμα για να βρούμε περισσότερα τέτοια αντικείμενα και για να βελτιώσουμε τις ικανότητές μας για αναζήτηση ολοένα και μικρότερων μαγνητόσφαιρων, οι οποίες θα μας επιτρέψουν τελικά να μελετήσουμε πιθανώς κατοικήσιμους πλανήτες στο μέγεθος της Γης.
Η έρευνα δημοσιεύθηκε στο Nature.
