Οι σκελετοί ανθρώπων που ζούσαν κατά τη διάρκεια της πανδημίας της γρίπης του 1918 αποκάλυψαν νέα στοιχεία για τους ανθρώπους που είναι πιο πιθανό να πεθάνουν από τον ιό της γρίπης. Γνωστή ως η πιο θανατηφόρα στην ιστορία, η πανδημία γρίπης του 1918, που ονομάζεται και Ισπανική γρίπη, σκότωσε περίπου 50 εκατομμύρια ανθρώπους.
Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο McMaster στον Καναδά και το Πανεπιστήμιο του Κολοράντο εξέτασαν τους σκελετούς 369 ατόμων που φιλοξενούνται στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Κλίβελαντ.
Οι επιστήμονες εξέτασαν τα οστά για βλάβες που θα έδειχναν προβλήματα ή φλεγμονή, που θα μπορούσαν να έχουν προκληθεί από σωματικό τραύμα, μόλυνση ή υποσιτισμό, ανέφερε η ανακοίνωση του πανεπιστημίου.
«Συγκρίνοντας ποιος είχε βλάβες και αν αυτές οι βλάβες ήταν ενεργές ή επουλώνονταν τη στιγμή του θανάτου, παίρνουμε μια εικόνα αυτού που ονομάζουμε αδυναμία ή ποιος είναι πιο πιθανό να πεθάνει», δήλωσε η Sharon DeWitte, βιολογική ανθρωπολόγος στο Πανεπιστήμιο του Κολοράντο, που πήρε μέρος στην συγγραφή της μελέτης.
«Η μελέτη μας δείχνει ότι τα άτομα με αυτές τις ενεργές βλάβες είναι τα πιο αδύναμα», είπε η Sharon DeWitte.
- Η επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Amanda Wissler, επίκουρη καθηγήτρια στο Τμήμα Ανθρωπολογίας στο Πανεπιστήμιο McMaster, είπε ότι η μελέτη υπογραμμίζει πώς οι πολιτισμικές, κοινωνικές και βιολογικές συνθήκες επηρεάζουν το ενδεχόμενο θανάτου.
«Ακόμη και σε μια νέα πανδημία – σε μια πανδημία στην οποία κανείς δεν υποτίθεται ότι έχει προηγούμενη ανοσία – ορισμένοι άνθρωποι διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να αρρωστήσουν και να πεθάνουν, και αυτό συχνά διαμορφώνεται από τον πολιτισμό», είπε σε συνέντευξή της στο Fox News Digital η Amanda Wissler.
Η ερευνήτρια σημείωσε ότι το ίδιο φαινόμενο παρατηρήθηκε κατά τις πρώτες ημέρες της πανδημίας COVID-19 στις ΗΠΑ. «Οι ειδήσεις ήταν γεμάτες αναφορές για το πώς οι άνθρωποι που ανήκαν σε μειοψηφίες ή είχαν μειωμένη πρόσβαση στις κοινωνικές υπηρεσίες, είχαν συχνά μεγαλύτερες πιθανότητες να αρρωστήσουν πολύ ή να πεθάνουν», ανέφερε η Amanda Wissler, που εξήγησε ότι τα ευρήματα της μελέτης δεν ήταν έκπληξη για τους ερευνητές.
«Οι «υγιείς» άνθρωποι υποτίθεται ότι δεν πεθαίνουν. Έχουμε έναν όρο που ονομάζεται «επιλεκτική θνησιμότητα», που λέει ότι ορισμένοι άνθρωποι είναι πιο πιθανό να πεθάνουν από άλλους», τόνισε η ερευνήτρια.
Και συνέχισε: «Πολλές μελέτες έχουν βρει ότι ορισμένοι άνθρωποι είναι πιο πιθανό να πεθάνουν σε κάθε είδους περίπτωση, συμπεριλαμβανομένων άλλων πανδημιών όπως ο Μαύρος Θάνατος, αλλά και σε φυσικές καταστροφές».
«Πραγματικά θα ήμουν κάπως έκπληκτη αν οι άνθρωποι που ήταν υγιείς είχαν μεγαλύτερο κίνδυνο θανάτου το 1918», κατέληξε η Amanda Wissler.
Η μελέτη είχε κάποιους περιορισμούς
Ένας βασικός περιορισμός της μελέτης, σύμφωνα με την Wissler, είναι ότι οι ερευνητές είχαν πληροφορίες μόνο για άτομα που πέθαναν από την πανδημία και καμία πληροφορία για άτομα που μολύνθηκαν αλλά επέζησαν.
«Δεν γνωρίζουμε εάν το να είναι μη υγιής ή με προβλήματα μπορεί να κάνει ένα άτομο να έχει περισσότερες πιθανότητες να μολυνθεί από τη γρίπη του 1918», είπε η ερευνήτρια.
Επιπλέον, τα άτομα που μελετήθηκαν προέρχονταν από το Κλίβελαντ του Οχάιο. «Αυτή η μελέτη παρέχει μόνο ένα στιγμιότυπο ενός συγκεκριμένου χρόνου και τόπου της εμπειρίας της γρίπης του 1918. Δεν ξέρουμε ακόμη αν αυτό που βρήκαμε εδώ μπορεί να γενικευτεί σε κάθε πόλη», είπε η Amanda Wissler.
Ο MarkAlain Déry, γιατρός μολυσματικών ασθενειών στη Νέα Ορλεάνη που δεν συμμετείχε στην έρευνα, σημείωσε ότι η μελέτη εγείρει ορισμένα ερωτήματα. Αρχικά, ο Déry είπε ότι ήταν ενθουσιασμένος με τη νέα έρευνα, η οποία τόνισε «ότι οι άνθρωποι που αντιμετωπίζουν ανισότητες υγείας έχουν υψηλότερα ποσοστά ασθένειας και θνησιμότητας».
Η έρευνα «λίγο πολύ λέει αυτό που ήδη γνωρίζουμε, ότι οι άνθρωποι σε ευάλωτες κοινότητες και σε χαμηλότερες κοινωνικοοικονομικές θέσεις έχουν μεγαλύτερο επίπεδο αδυναμίας και θνησιμότητας ως αποτέλεσμα της επιδημίας γρίπης του 1918», είπε ο Déry.
Ωστόσο, δεν είναι γνωστό εάν τα άτομα που εξετάστηκαν πέθαναν από γρίπη, επεσήμανε ο γιατρός. Επίσης, το μέγεθος της μελέτης ήταν σχετικά μικρό, είπε ο MarkAlain Déry.
Συνολικά, οι ερευνητές σημείωσαν ότι το έργο υπογραμμίζει τη σημασία της μελέτης της ιστορίας. «Η μελέτη των προηγούμενων πανδημιών και επιδημιών μας παρέχει ένα βάθος χρόνου για την κατανόηση του πώς αυτές οι ασθένειες επηρεάζουν τους ανθρώπους και πώς εμείς, με τη σειρά μας, επηρεάζουμε τις ασθένειες», δήλωσε η Wissler στο Fox News Digital. «Πολλές φορές, διαπιστώνουμε ότι οι παράγοντες κινδύνου για ασθένεια που έχουμε σήμερα ήταν οι ίδιοι στο παρελθόν».
