Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους ένας κυβερνοχάκερ ή κάποιος που ξεπλένει χρήματα προτιμά να χρησιμοποιεί Bitcoins.
Το 2020, χάκερς εισέβαλαν στον λογαριασμό στο Twitter του Τζεφ Μπέζος, του Γουόρεν Μπάφετ και ορισμένων άλλων ανθρώπων με μεγάλη επιρροή στον κόσμο και δημοσίευσαν έναν λογαριασμό ο οποίος συνδεόταν με ένα πορτοφόλι κρυπτονομισμάτων.
Αφού κανένα πορτοφόλι bitcoin δεν συνδέεται με πραγματικές ταυτότητες, πώς θα μπορούσε κανείς να εμπιστευτεί μια τέτοια συναλλαγή;
Η απάντηση είναι απλή. Τα πορτοφόλια κρυπτονομισμάτων λειτουργούν με τεχνολογία blockchain. Και αυτό που κάνει το blockchain να ξεχωρίζει είναι το υψηλό επίπεδο αξιοπιστίας που εισάγει στο παιχνίδι. Κανείς δεν μπορεί να εξουσιοδοτήσει μια συναλλαγή για λογαριασμό σας χωρίς τα κλειδιά του λογαριασμού σας. Το Blockchain είναι εξίσου ασφαλές. Άρα, για κάθε συναλλαγή που θέλετε να κάνετε, πρέπει να έχει επιτραπεί από εσάς πρώτα. Πιο συγκεκριμένα, η υψηλού επιπέδου ασφάλεια του πορτοφολιού σας καθιστά αδύνατη την επανάκτηση του, αν χαθούν τα κλειδιά του λογαριασμού.
Οι εγκληματίες του κυβερνοχώρου ωστόσο, έχουν βρει διάφορα παραθυράκια στα πορτοφόλια κρυπτονομισμάτων λόγω της ανώνυμης φύσης τους. Ενώ μερικοί από αυτούς ζητούν και κρυπτονομίσματα από τα θύματά τους ως λύτρα.
Ακολουθούν τέσσερις λόγοι για τους οποίους οι χάκερ και όσοι ξεπλένουν χρήματα χρησιμοποιούν τα κρυπτογραφικά πορτοφόλια προς όφελός τους.
1. Ανωνυμία
Οι διευθύνσεις κρυπτονομισμάτων είναι ανώνυμες. Δεν γνωρίζετε το όνομα ή την διεύθυνση του κατόχου του πορτοφολιού. Το μόνο που βλέπετε είναι μια σειρά από γράμματα και αριθμούς. Η ανωνυμία δεν σταματά εκεί.
Ορισμένοι πάροχοι πορτοφολιών κρυπτονομισμάτων και πύλες πληρωμής κρυπτονομισμάτων (CPG) – πλατφόρμες όπου μπορείτε να μετατρέψετε κρυπτονομίσματα σε fiat (πραγματικά χρήματα) και να κάνετε ανάληψη – δεν έχουν θεσπίσει πολιτική Know Your Customer (KYC). Το Monero είναι ένα από αυτά.
Η πολιτική KYC επιτρέπει σε μια εταιρεία να ανεβάζει στον ιστότοπό της πραγματικές ταυτότητες των πελατών της, όπως τη διεύθυνση και την ταυτότητά τους. Σε περίπτωση απάτης, ο πελάτης είναι εύκολα ανιχνεύσιμος και εντοπίσιμος.
2. Γρήγορη μεταφορά χρημάτων
Κατά την παραδοσιακή μεταφορά χρημάτων, η διαδικασία μπορεί να διαρκέσει εώς και 5 ημέρες ενώ στις μεταφορές κρυπτονομισμάτων μπορούν να κρατήσουν εώς και 10 λεπτά ανάλογα με το πόσο απασχολημένο είναι το δίκτυό του και με το τέλος συναλλαγής. Όπως καταλαβαίνουμε, για τους χάκερ και όσουν ξεπλένουν χρήματα, τα ποσά, είναι αναγκαίο, να κινούνται με ταχύτητα αστραπής.
3. Συναλλαγές χωρίς σύνορα
Πόσες φορές δυσκολευτήκατε να πληρωθείτε ή να στείλετε μια πληρωμή σε μια χώρα που απέχει χιλιάδες μίλια από εσάς; Αν δεν το έχετε ζήσει ακόμα, η πρόκληση είναι πραγματικά δύσκολη. Κάτι το οποίο μπορεί να γίνει αρκετά ενοχλητικό. Αντιθέτως, στις συναλλαγές κρυπτογράφησης δεν ισχύει το ίδιο. Δεν μετρούν τα σύνορα και δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας για πολιτικές πληρωμών ή τρίτα οικονομικά μέρη.
4. Απομονωμένα κράτη
Απομονωμένο κράτος είναι μια χώρα που έχει ελάχιστη έως καθόλου σχέση με άλλες χώρες. Η Βόρεια Κορέα είναι ένα παράδειγμα αυτού. Είναι δύσκολο να είσαι ενημερωμένος για τις αλλαγές που συμβαίνουν σε ένα τέτοιο κράτος. Οι χάκερ από ένα τέτοιο κράτος μπορεί να το βρίσκουν εύκολο να εξαπολύσουν κυβερνοεπιθέσεις σε άλλες χώρες.
