Αδιαμφισβήτητα, οι άνθρωποι είναι παρά πολύ ικανοί στην αναγνώριση προτύπων, σε βαθμό που πολλές φορές εντοπίζουν πράγματα εκεί που δεν υπάρχουν. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι τα σύννεφα στον ουρανό, στα οποία πολλές φορές αναζητάμε να βρούμε σχέδια. Κάτι τέτοιο συνέβη τώρα και στον κόκκινο πλανήτη.
Αναλυτικότερα, στις 12 Δεκεμβρίου, η κάμερα HiRise του Mars Reconnaissance Orbiter κατέγραψε μια ενδιαφέρουσα εικόνα από ύψος 251 χιλιομέτρων πάνω από την επιφάνεια του Άρη.
Τι δείχνει αυτή; Το πρόσωπο μιας αρκούδας!
Αν και πρόκειται απλώς για έναν φυσικό σχηματισμό βράχου, η ομοιότητα με το πρόσωπο αρκούδας είναι εντυπωσιακή.
Ένα κυκλικό ρήγμα σχηματίζει το κεφάλι, ενώ δύο μικροί δίδυμοι κρατήρες δίνουν την εντύπωση πως είναι τα μάτια. Σύμφωνα με ανακοίνωση του Πανεπιστημίου της Αριζόνα, το ρύγχος και το στόμα της αρκούδας αποτελούνται από μια δομή που έχει καταρρεύσει και μπορεί να είναι είτε μια ηφαιστειακή είτε μια λασπώδης εκβολή.
Φυσικά, αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που κάτι στον Άρη μοιάζει παράξενα οικείο. Για την ιστορία, το 1976, το διαστημικό σκάφος Viking 1 εντόπισε έναν βραχώδη σχηματισμό που έμοιαζε με ανθρώπινο πρόσωπο σε μια περιοχή του Άρη που ονομάζεται Cydonia. Ωστόσο, οι εικόνες που ελήφθησαν από το Mars Global Surveyor το 2001 αποκάλυψαν ότι το “ανθρώπινο πρόσωπο” ήταν στην πραγματικότητα προϊόν της σχετικά χαμηλής ανάλυσης του Viking 1.
- Ομοίως, πέρυσι είχε γίνει απόλυτα viral στο internet μια εικόνα που έδειχνε κάτι που έμοιαζε με “πόρτα” στην επιφάνεια του Άρη. Ωστόσο και στην προκειμένη περίπτωση, αργότερα αποκαλύφθηκε ότι είχαμε απλά να κάνουμε με έναν βραχώδη σχηματισμό ύψους ενός μέτρου.
Άλλες οπτικές ψευδαισθήσεις που έχουν προκύψει από την άγονη, βραχώδη επιφάνεια του Άρη είναι…κουτάλια, οστά, ακόμη και μια γυναίκα!
Όπως και να ‘χει, ενώ αυτές οι εικόνες είναι ενδιαφέρουσες, είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι πρόκειται απλώς για φυσικούς βραχώδεις σχηματισμούς και όχι για αποδείξεις εξωγήινης ζωής. Παράλληλα, μιας και ο Άρης βρίσκεται υπό συνεχή παρακολούθηση πλέον, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι τέτοιες οπτικές ψευδαισθήσεις προκύπτουν ανά τακτά χρονικά διαστήματα.
