Τα ονόματα των δικτύων Wi-Fi μπορεί να είναι μεγαλύτερα από όσο νομίζετε. Τι γίνεται όμως με τους κωδικούς πρόσβασης;
Οι άνθρωποι τείνουν να δυσανασχετούν με τους πολύ μεγάλους κωδικoύς πρόσβασης. Όμως οι κωδικοί είναι σημαντικοί: όσο μεγαλύτεροι και πιο περίπλοκοι είναι, τόσο το καλύτερο.
Το Wi-Fi Protected Access (WPA) εισήχθη το 2003 για να διορθώσει σοβαρά ζητήματα ασφαλείας με το πρωτόκολλο ασφαλείας WEP. Το WPA ήταν με τη σειρά του απλώς ένας ενδιάμεσος, ενώ το WPA2 κυκλοφόρησε το 2004.
- Το υποχρεωτικό ελάχιστο μήκος ενός κωδικoύ πρόσβασης WPA είναι οκτώ χαρακτήρες και το μέγιστο μήκος είναι 63 χαρακτήρες.
Παρόλο που μπορείτε να επιλέξετε έναν σύντομο κωδικό πρόσβασης, μάλλον δε θα έπρεπε. Μεταξύ ενός αδύναμου κωδικού πρόσβασης 8 χαρακτήρων όπως το NoWEP4Me και ενός πολύ ισχυρού κωδικoύ πρόσβασης μέγιστου μήκους 63 χαρακτήρων, όπως το WEPsATerribleSecurityProtocolSoUseWPA3WithRandomSymbols&^2*!5$% , σας συνιστούμε να στραφείτε προς το μεγαλύτερο μήκος.
Αφήνοντας στην άκρη πιθανές ευπάθειες ασφαλείας και εξετάζοντάς το μόνο από μια ωμή υπολογιστική σκοπιά, το πρώτο παράδειγμα θα χρειαζόταν λιγότερο από μία ώρα για να σπάσει με brute force και το δεύτερο θα χρειαζόταν τρισεκατομμύρια χρόνια. Δεν χρειάζεται να χρησιμοποιήσετε κωδικό πρόσβασης 63 χαρακτήρων, αλλά στοχεύστε σε τουλάχιστον 12-16 χαρακτήρες με πολλές παραλλαγές και σύμβολα ή σκεφτείτε μια φράση πρόσβασης.
Είτε το πιστεύετε είτε όχι, από την άποψη της υπολογιστικής επεξεργασίας, μια απλή αγγλική φράση πρόσβασης που μπορείτε εύκολα να θυμάστε σαν I Love Deep Dish Pizza! είναι πιο δύσκολο να σπάσει με τη χρήση brute force από κάτι πολύ πιο δύσκολο να θυμάστε όπως το Pizza2!44@$%!3%2.
Εφόσον σας ενδιαφέρει ένας πιο ισχυρός κωδικός πρόσβασης, σκεφτείτε να χρησιμοποιήσετε έναν διαχειριστή κωδικών πρόσβασης.
