Η εικόνα των καγκουρό να χοροπηδούν στην Αυστραλιανή ύπαιθρο με τα πανίσχυρα πόδια τους είναι μία γνώριμη εικόνα. Ωστόσο επιστήμονες ισχυρίζονται πως η μετακίνησή τους δε γινόταν πάντα με αυτόν τον τρόπο, καθώς οι πρόγονοί τους οι οποίοι ήταν και μεγαλύτεροι, περπατούσαν στα δύο ή στα τέσσερα πόδια.
Ερευνητές των University of Bristol and York και Uppsala University χρησιμοποίησαν απολιθώματα οστών για να ανακαλύψουν πώς κινούνταν πριν 25 εκατομμύρια χρόνια.
Σήμερα τα καγκουρό έχουν πέσει κάτω από τη μέγιστη μάζα που χρειάζεται για να είναι αποδοτικό το χοροπήδημα, με τα Osphranter rufus να ζυγίζουν 90 κιλά και τα Macropus giganteus 66 κιλά. Αλλά πολλά είδη που έχουν τώρα εξαφανιστεί ήταν πολύ μεγαλύτερα και το χοροπηδητό ήταν μεγάλη πρόκληση. Το μεγαλύτερο είδος, το Procoptodon goliah ζύγιζε πάνω από 200 κιλά και είχε υιοθετήσει περπάτημα στα δύο πόδια.
Αυτό που κάνει τα σύγχρονα καγκουρό τόσο ασυνήθιστα είναι η γεωλογικά πρόσφατη εξαφάνιση παρόμοιων ζώων που κινούνταν με διαφορετικούς τρόπους.
- Όλα τα καγκουρό σήμερα χρησιμοποιούν κίνηση στα τέσσερα όταν κινούνται αργά, ενώ τα μεγαλύτερα είδη χρησιμοποιούν και την ουρά ως πέμπτο μέλος.
Η υπόθεση πως η αυξανόμενη έλλειψη νερού λόγω ξηρασίας στην ήπειρο στο τέλος της Μειόκαινου, ωφέλησε επιλεκτικά τα καγκουρό που χοροπηδούν είναι υπερβολικά απλοϊκή. Το χοροπηδητό είναι μόνο ένας από τους πολλούς τρόπους που χρησιμοποίησαν τα καγκουρό στο παρελθόν και σήμερα και η αντοχή των σύγχρονων καγκουρό στο χοροπηδητό δεν πρέπει να θεωρείται το αποκορύφωμα της εξέλιξης.
Η έρευνα δημοσιεύθηκε στο Alcheringa: An Australasian Journal of Paleontology.
