Μία νέα ανάλυση στα δείγματα πετρωμάτων της Σελήνης από το κινεζικό rover Chang’e 5, δείχνει πως το νερό που υπάρχει στην επιφάνεια του δορυφόρου της Γης, μπορεί να προέρχεται από τον Ήλιο. Πιο συγκεκριμένα, δημιουργήθηκε από το “βομβαρδισμό” με ιόντα υδρογόνου τα οποία μεταφέρθηκαν με τον ηλιακό άνεμο και έφτασαν στην επιφάνεια της Σελήνης, όπου αλληλεπίδρασαν με οξείδια των πετρωμάτων και δημιούργησαν δεσμούς με μόρια οξυγόνου. Έτσι δημιουργήθηκε νερό, το οποίο κρύβεται στο σεληνιακό ρηγόλιθο σε τεράστιες ποσότητες.
- Πέρα από την κατανόησή μας για τη διανομή νερού στη Σελήνη, η νέα θεωρία μπορεί να αποδειχτεί χρήσιμη και για την κατανόηση της προέλευσης του νερού στη Γη.
Παρά την ξηρή όψη της επιφάνειας της Σελήνης, οι μελέτες δείχνουν πως υπάρχει πολύ περισσότερο νερό από ότι πιστεύαμε. Φυσικά δεν υπάρχει σε λίμνες και ποτάμια, αλλά στο εσωτερικό των πετρωμάτων τα οποία βρίσκονται στους μόνιμα σκιασμένους κρατήρες. Μέρος του νερού προήλθε από συγκρούσεις αστεροειδών και μέρος του από τη Γη. Ωστόσο ο Ήλιος δεν είναι μία πηγή που έρχεται εύκολα στο μυαλό λόγω των υψηλών θερμοκρασιών του. Είναι όμως μία μόνιμη πηγή ιόντων υδρογόνου υψηλής ταχύτητας.
Κινέζοι γεωχημικοί μελέτησαν 17 κόκκους πετρωμάτων και διαπίστωσαν πως τα πρώτα 100 νανόμετρα της επιφάνειάς τους είναι πιο εκτεθειμένα στο διάστημα και για αυτό το λόγο διαφορετικά σε σχέση με το εσωτερικό τους.
Στην πλειοψηφία των εξωτερικών επιφανειών βρέθηκε πολύ υψηλή συγκέντρωση υδρογόνου, της τάξης των 1.116-2.516ppm και πολύ χαμηλή αναλογία ισότοπων δευτερίου/υδρογόνου. Οι αναλογίες είναι συμβατές με τις αναλογίες των στοιχείων που βρίσκονται στους ηλιακούς ανέμους, υποδεικνύοντας πως οι ηλιακοί άνεμοι έφτασαν στη Σελήνη εναποθέτοντας υδρογόνο στην επιφάνειά της.
Μέσω πειραμάτων οι ερευνητές διαπίστωσαν πως τα πετρώματα μπορούσαν όντως να διατηρήσουν το υδρογόνο και οι αλλαγές στη θερμοκρασία μπορούσαν να διατηρήσουν το νερό στο εσωτερικό των πετρωμάτων που βρισκόταν σε πιο κρύες περιοχές.
- Το μοντέλο που δημιουργήθηκε δείχνει πως οι πολικές περιοχές μπορεί να είναι πολύ πιο πλούσιες σε νερό που προήλθε από ηλιακούς ανέμους, σε σχέση με τα μόλις 46ppm νερού που βρέθηκαν στο σημείο που προσεληνώθηκε το Chang’e 5 των Κινέζων. Γεγονός πολύ σημαντικό για το μελλοντικό σχεδιασμό αποστολών στη Σελήνη.
Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο PNAS.
