Εκατοντάδες οικογένειες μηνύουν μερικές από τις μεγαλύτερες τεχνολογικές εταιρείες του κόσμου – οι οποίες, όπως λένε, εκθέτουν επίγνωστα τα παιδιά σε επιβλαβή προϊόντα. Ένας από τους αγωνιζόμενους εξηγεί γιατί αντιμετωπίζουν τη δύναμη της Silicon Valley.
“Κυριολεκτικά είχα παγιδευτεί από τον εθισμό σε ηλικία 12 ετών. Και δεν ξαναπήρα τη ζωή μου για όλα τα εφηβικά μου χρόνια.”
Ο εθισμός της Taylor ήταν τα κοινωνικά μέσα, ένας εθισμός που οδήγησε σε απόπειρες αυτοκτονίας και χρόνια κατάθλιψης.
Η Taylor, που τώρα είναι 21 ετών και χρησιμοποιεί το αντωνυμικό “they”, περιγράφει τις τεχνολογικές εταιρείες ως “μεγάλα, κακά τέρατα”.
Η Taylor πιστεύει ότι οι εταιρείες αυτές εκθέτουν επίγνωστα στα παιδιά υψηλά εθιστικά και επιβλαβή προϊόντα.
Γι’ αυτό και η Taylor και εκατοντάδες άλλες αμερικανικές οικογένειες μηνύουν τέσσερις από τις μεγαλύτερες τεχνολογικές εταιρείες στον κόσμο.
Επιβλαβής σχεδιασμός
Η αγωγή κατά της Meta – του κατόχου του Facebook και του Instagram – συν του TikTok, της Google και της Snap Inc, του κατόχου του Snapchat, είναι μία από τις μεγαλύτερες που έχουν προβεί ποτέ στη Silicon Valley.
Οι αγωνιζόμενοι περιλαμβάνουν συνηθισμένες οικογένειες και σχολικές περιοχές από όλη την Αμερική.
Υποστηρίζουν ότι οι πλατφόρμες είναι επιβλαβείς από σχεδιασμό.
Οι δικηγόροι των οικογενειών πιστεύουν ότι η περίπτωση της 14χρονης βρετανίδας μαθήτριας Molly Russell είναι ένα σημαντικό παράδειγμα των πιθανών βλαβών που αντιμετωπίζουν οι έφηβοι.
Πέρυσι παρακολούθησαν την έρευνα για τον θάνατό της μέσω βίντεοσκοπημένης σύνδεσης από την Ουάσιγκτον, αναζητώντας οποιαδήποτε απόδειξη που θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν στην αμερικανική αγωγή.
Το όνομα της Molly αναφέρεται δώδεκα φορές στην κύρια καταγγελία που υποβλήθηκε στο δικαστήριο στην Καλιφόρνια.
Την προηγούμενη εβδομάδα, οι οικογένειες στην υπόθεση έλαβαν μια ισχυρή ώθηση όταν ένας ομοσπονδιακός δικαστής αποφάνθηκε ότι οι εταιρείες δεν μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν τον Πρώτο Τροποστιαίο Σύνταγμα του Συντάγματος των ΗΠΑ, που προστατεύει την ελευθερία του λόγου, για να αποκλείσουν την αγωγή.
Η δικαίωση της δικαστού Gonzalez Rogers ήταν ότι το άρθρο S230 του Νόμου για την Ευπάθεια των Επικοινωνιών, που αναφέρει ότι οι πλατφόρμες δεν είναι εκδότες, δεν παρείχε στις εταιρείες ολοκληρωμένη προστασία.
Η δικαστής αποφάνθηκε ότι, για παράδειγμα, η έλλειψη “αξιόπιστου” ελέγχου ηλικίας και η κακή ελέγχου των γονέων, όπως υποστηρίζουν οι οικογένειες, δεν αποτελούν θέματα ελευθερίας έκφρασης.
Οι δικηγόροι των οικογενειών το χαρακτήρισαν “σημαντική νίκη”.
Οι εταιρείες δηλώνουν ότι οι ισχυρισμοί δεν ισχύουν και προτίθενται να υπερασπιστούν με αποφασιστικότητα.
“Σαν αποσύνδεση”
Η Taylor, που ζει στο Κολοράντο, μας λέει ότι πριν πάρει το πρώτο της smartphone, ήταν αθλητική και εξωστρεφής, συμμετέχοντας σε χορό και θέατρο.
“Όταν μου έπαιρναν το τηλέφωνό μου, ένιωθα σαν να έχω αποσύνδεση. Ήταν ανυπόφορο. Κυριολεκτικά, όταν λέω ότι ήταν εθιστικό, δεν εννοώ ότι ήταν συνήθεια. Εννοώ, το σώμα μου και ο νους μου ποθούσαν αυτό.”
Ο Taylor θυμάται την πρώτη ειδοποίηση από κοινωνικά μέσα που πάτησε.
Ήταν η προσωπική σελίδα ενός ατόμου που αυτοτραυματιζόταν, με γραφικές εικόνες τραυμάτων και κοπελιών.
“Ως 11χρονος, πάτησα σε μια σελίδα και μου έδειξε αυτό χωρίς καμία προειδοποίηση. Όχι, δεν το έψαξα. Δεν το ζήτησα. Ακόμα μπορώ να το δω. Είμαι 21 χρονών, ακόμα μπορώ να το δω.”
Ο Taylor επίσης αντιμετώπιζε προβλήματα με περιεχόμενο που αφορούσε την εικόνα του σώματος και τις διαταραχές της διατροφής.
“Αυτό ήταν – είναι – σαν ένας κόσμος. Ένιωθε σαν ένας κόσμος. Σου πολλαπλασιάζονται συνεχώς οι φωτογραφίες ενός σώματος που δεν μπορείς να έχεις χωρίς να πεθάνεις.
“Από αυττό δεν μπορείς να ξεφύγεις.”
Οι δικηγόροι του Taylor και των άλλων αγωνιζόμενων ακολούθησαν μια καινοτόμο προσέγγιση στην δικονομία, επικεντρώνοντας στον σχεδιασμό των πλατφορμών και όχι σε μεμονωμένες αναρτήσεις, σχόλια ή εικόνες.
Υποστηρίζουν ότι οι εφαρμογές περιέχουν χαρακτηριστικά σχεδιασμού που προκαλούν εθισμό και βλάβη.
‘Απλώς δεν ισχύει’ Η Meta εξέδωσε μια ανακοίνωση λέγοντας: “Οι σκέψεις μας είναι με τις οικογένειες που αντιπροσωπεύονται σε αυτές τις καταγγελίες.
“Θέλουμε να διαβεβαιώσουμε κάθε γονέα ότι έχουμε το ενδιαφέρον τους στην καρδιά μας στο έργο που κάνουμε για να παρέχουμε στους έφηβους ασφαλείς, υποστηρικτικές εμπειρίες στο διαδίκτυο.”
Το TikTok αρνήθηκε να σχολιάσει.
Η Google μας δήλωσε: “Οι κατηγορίες σε αυτές τις καταγγελίες απλώς δεν ισχύουν. Η προστασία των παιδιών σε όλες τις πλατφόρμες μας ήταν πάντα κεντρική στο έργο μας.”
Και η Snapchat είπε ότι η πλατφόρμα της “σχεδιάστηκε για να αφαιρέσει την πίεση της τέλειας εικόνας. Ελέγχουμε όλο το περιεχόμενο πριν φτάσει σε ένα μεγάλο κοινό για να αποτρέψουμε τη διάδοση οτιδήποτε μπορεί να είναι επιβλαβές.”
Η Taylor ξέρει όλη την ιστορία της Molly Russell, από το βορειοδυτικό Λονδίνο, που έβαλε τέλος στη ζωή της αφού εκτέθηκε σε μια σειρά αρνητικού, καταθλιπτικού περιεχομένου στο Instagram.
Η διερεύνηση για τον θάνατό της κατέληξε ότι πέθανε “ενώ έπασχε από κατάθλιψη και τις αρνητικές επιπτώσεις του περιεχομένου στο διαδίκτυο”.
Ο Taylor λέει ότι οι ιστορίες τους είναι πολύ παρόμοιες.
“Αισθάνομαι απίστευτα τυχερός που επέζησα. Και η καρδιά μου σπάει με τρόπους που δεν μπορώ να εκφράσω με λόγια για άτομα όπως η Molly.
“Είμαι ευτυχισμένος. Αγαπώ πραγματικά τη ζωή μου. Βρίσκομαι σε ένα μέρος που δεν πίστευα ότι θα ζούσα.”
Αυτό καθιστά τον Taylor αποφασισμένο να προχωρήσει στη νομική διαδικασία.
“Ξέρουν ότι πεθαίνουμε. Δεν τους ενδιαφέρει. Κερδίζουν χρήματα από τον θάνατό μας.
“Όλη η ελπίδα μου για καλύτερα κοινωνικά μέσα εξαρτάται εξ ολοκλήρου από το να κερδίσουμε και να τους αναγκάσουμε να το φτιάξουν – επειδή ποτέ, ποτέ, ποτέ δε θα επιλέξουν να το κάνουν.”
