in , ,

Braun: “Designed to Keep” είναι ένα βιβλίο που αξίζει να κρατήσεις!

Κάθε αντικείμενο που φτιάχνουν οι άνθρωποι έχει μια ιστορία να διηγηθεί. Υπάρχει η ιστορία των ανθρώπων που το δημιούργησαν, των υλικών που επιλέχθηκαν και του δημιουργικού κίνητρου. Μόνο όταν καταλάβεις την ιστορία, καταλαβαίνεις το νόημα ενός αντικειμένου. Ή έτσι λέει ο Dieter Rams, που ήταν υπεύθυνος για τον σχεδιασμό προϊόντων στην Braun από το 1961 έως το 1995.

Το Braun: Designed to Keep είναι η ιστορία της Braun. Παρουσιάζεται ως “η πιο περιεκτική ιστορία” της εταιρείας μέχρι σήμερα. Η αφήγησή της απαιτεί περισσότερες από 400 σελίδες και 500 εικόνες, περιλαμβάνοντας ανέκδοτο αρχειακό υλικό και ολοκαίνουργιες φωτογραφίες των πιο εμβληματικών προϊόντων της Braun, τα οποία κατείχαν την προσέγγιση “λιγότερο, αλλά καλύτερο” του Rams και επηρέασαν απευθείας σχεδιαστές όπως ο Naoto Fukasawa και ο Jony Ive της Apple.

Αυτό που κατά την περιήγησή μου σε ένα προχωρημένο αντίγραφο μου κέντρισε περισσότερο το ενδιαφέρον είναι πόσο επιθυμητά παραμένουν πολλά από αυτά τα πρώιμα προϊόντα της Braun ακόμα και σήμερα, μερικά από τα οποία παρουσιάστηκαν πριν από σχεδόν 70 χρόνια. Δεν είναι έκπληξη, νομίζω, αν σκεφτεί κανείς τα αναλώσιμα απομεινάρια που θα βρει στο Amazon και το AliExpress, μέρη όπου ο σχεδιασμός προϊόντων προσκυνάει στους θεούς της μαζικής κατανάλωσης και τα προϊόντα διακρίνονται από άχρηστες διακοσμήσεις που συνήθως κρατάνε για τα ράφια με τα δημητριακά στα Walmart.

Το βιβλίο “Braun: Designed to Keep” εκδίδεται από τον οίκο Phaidon και έχει γραφεί από τον καθηγητή Klaus Klemp, τον Γερμανό ιστορικό του σχεδιασμού και καλλιτεχνικό επιμελητή που τα τελευταία δύο δεκαετίες έχει αφιερώσει στον προσεκτικό καταγραφικό έργο του Dieter Rams μέσω σημαντικών εκθέσεων και βιβλίων όπως το “Dieter Rams: The Complete Works”. Αν ένα σύνολο ειδικών έχει συγκεντρωθεί κάπου στον κόσμο για να συζητήσει την κληρονομιά της Braun ή του Rams, μπορείς να στοιχηματίσεις πως ο Klemp ήταν εκεί.

Ένα άλλο πράγμα που απόλαυσα πολύ κατά την περιήγησή μου ήταν η παρατήρηση του μεγέθους και της τοποθέτησης του λογότυπου της Braun — που πρωτοεμφανίστηκε με τον επισημασμένο “A” το 1935. Στο ντοκιμαντέρ του 2018 “Rams”, που σκηνοθέτησε ο Gary Hustwit (που περιλαμβάνει επίσης τον Klemp), ο επικριτικά αναγνωρισμένος σχεδιαστής, τότε στα πρόθυρα των 86 του χρόνων (τώρα είναι 91), δηλώνει πως πάντα ήθελε το λογότυπο της Braun να είναι μικρό και αδιάκριτο — έναν αγώνα που, όπως λέει, έδωσε με τουλάχιστον 10 διευθύνοντες συμβούλους, οι οποίοι όλοι ήθελαν το λογότυπο να είναι εμφανές σε κάθε προϊόν της Braun.

“Όταν είσαι κάπου και πρέπει να παρουσιαστείς, ή μπαίνεις σε ένα δωμάτιο και λες ‘Είμαι ο τάδε,’ δεν φωνάζεις. Πρέπει να το κάνεις ήσυχα,” είπε ο Rams στο “Rams”. “Αν κάθε προϊόν φωνάζει ‘Είμαι η Braun!’, θα γίνει εκνευριστικό.” Αυτό έχει νόημα όταν κατανοείς την αφοσίωση του Rams στη δημιουργία ενός κοινού γλωσσικού κώδικα σχεδίασης κατά τη διάρκεια των τεσσάρων δεκαετιών που εργάστηκε στην εταιρεία.

Εκτός από την ατελείωτη απόλαυση του τεχνολογικού αρχείου, το βιβλίο στοχεύει επίσης στο να διορθώσει μερικά πράγματα σχετικά με τον σχεδιασμό της Braun για το ιστορικό αρχείο — κυρίως, ότι ο Rams είχε βοήθεια. Δεν είναι μια πολύ συζητημένη άποψη. Αν και η ταυτότητα του Rams είναι τόσο συνυφασμένη με την εταιρεία που κατά καιρούς έχει παρεξηγηθεί (ή αστειευτικά) ως κ. Braun, είναι ο πρώτος που υπενθυμίζει στους ανθρώπους ότι η εκτέλεση της στρατηγικής σχεδιασμού της εταιρείας ήταν πάντα μια ομαδική προσπάθεια. Το “Designed to Keep” προσπαθεί να διορθώσει την κατάσταση δίνοντας αξία εκεί που αξίζει.

Το μεγαλύτερο μέρος του βιβλίου ασχολείται με την Braun που γιορτάζουμε, όχι απλά ανεχόμαστε, με αρκετή ιστορία για να αναφερθεί οποτεδήποτε θέλεις να κατανοήσεις καλύτερα πώς εξελίχθηκε η σκέψη της εταιρείας.

Το “Braun: Designed to Keep” ξεκινά μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν ο Max Braun ίδρυσε την εταιρεία στη Φρανκφούρτη, Γερμανία, το 1921, ακριβώς όπως ο σχεδιασμός του Μπάουχαους — και η έμφαση στη λειτουργικότητα — άρχιζε να ριζώνει και η Braun έφτιαχνε ραδιόφωνα και φωνογράφους. Οι γιοι του Braun μπήκαν στην εταιρεία το 1945 μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο Artur Braun ήταν ένας ταλαντούχος μηχανικός και έδωσε συμβουλές για το ηλεκτρικό ξυριστικό S50. Κυκλοφόρησε το 1950 και γρήγορα έγινε το πιο κερδοφόρο προϊόν της εταιρείας, αναδεικνύοντας την Braun ως σύμβολο των προσπαθειών ανοικοδόμησης και επέκτασης μετά τον πόλεμο.

Ωστόσο, ήταν ο αδελφός του, ο Erwin Braun, που, στη δεκαετία του ’50, άρχισε να συγκεντρώνει μια ομάδα συναδέλφων για να παράγουν συσκευές “στο στιλ της εποχής μας”, λέει ο Klemp. Ελλείποντας τις δικές του δεξιότητες, ο Erwin ξεκίνησε μια πολύ επιτυχημένη εμπορική συνεργασία με την Hochschule für Gestaltung (HfG) Ulm μεταξύ του 1956 και του 1963. Ο Otl Aicher, ένας από τους ιδρυτές της σχολής του Ulm, και ο Hans Gugelot, που δίδασκε σχεδιασμό προϊόντων εκεί, ήταν βασικοί εταίροι που “χωρίς αμφιβολία επηρέασαν σημαντικά τον σχεδιαστικό τρόπο σκέψης της Braun τη μέση της δεκαετίας του ’50,” λέει ο Klemp. Ο Rams μπήκε στην Braun στις 15 Ιουλίου 1955, ως εσωτερικός σχεδιαστής, πριν ανέβει να ηγηθεί της πρώτης εσωτερικής ομάδας σχεδιασμού της Braun το 1961, με τον Reinhold Weiss ως αναπληρωτή του. Αλλά σύμφωνα με τον Artur, ο αδελφός του Erwin ήταν “ο πραγματικός πατέρας του σχεδιασμού της Braun”.

Το κάθε φωτογραφικό προϊόν περιλαμβάνει επίσης τα στοιχεία κάτω από τη φωτογραφία, που περιλαμβάνουν μια λεζάντα αναφέροντας τον αρχικό σχεδιαστή και την ημερομηνία πρώτης παραγωγής. Καταληκτικά: όχι όλος ο φημισμένος σχεδιασμός της Braun είναι έργο του Dieter Rams. Το βιβλίο ολοκληρώνεται με 60 βιογραφίες στην ενότητα με τίτλο “Το σχέδιο δημιουργείται από ανθρώπους.”

Το βιβλίο διατίθεται χρονολογικά, αλλά οι φωτογραφίες σε ολόσεληνη σελίδα (και ο συγγραφέας) ενθαρρύνουν τον αναγνώστη να περιηγηθεί ανεπιτήδευτα, να μετακινείται μεταξύ προϊόντων και των προφίλ κάθε σχεδιαστή, καθώς και των επιρροών τους στην ιστορία της εταιρείας σε όλη τη διάρκεια των 102 χρόνων της. Η πλοήγηση βοηθάει με έναν περιεκτικό ευρετήριο που επισημαίνει και τις σελίδες με εικόνες, μαζί με ένα γλωσσάριο που βοηθά τους αναγνώστες να καταλάβουν τα μυστηριώδη ονόματα των προϊόντων της Braun.

Επίσης, οι “Δέκα Αρχές του Καλού Σχεδιασμού” του Rams — που πρωτοδιατύπωθηκαν το 1985 και αντλούν από τις παραδόσεις του Μπάουχαους που αργότερα εκλήθησαν από τη σχολή του Ulm, έχοντας καλύτερη κατανόηση της τεχνολογίας και της βιομηχανικής παραγωγής — βρίσκονται σχεδόν ακριβώς στο μισό του βιβλίου. Αν και δεν ήταν ίσως πρόθεση του συγγραφέα, χωρίζει κατάλληλα την ιστορία της Braun σε δύο ξεκάθαρες περιόδους, πριν και μετά τον Dieter Rams.

Το 1995, ο Dieter Rams αποχώρησε από το ρόλο του στην ηγεσία του σχεδιασμού λόγω επιμέρους πιέσεων από έναν διευθυντή της Gillette — η οποία είχε αγοράσει την Braun το 1967 — ο οποίος ζητούσε περισσότερη “συναισθηματικοποίηση” στο χαρτοφυλάκιο προϊόντων, σύμφωνα με τον Klemp. Ο Rams ήταν μόλις δύο χρόνια μακριά από τη συνταξιοδότησή του και του δόθηκε ένα πολύπλοκο, αλλά ανούσιο (δεν είχε άμεσους υπολογιστές) νέο τίτλο εκτελεστικού διευθυντή της εταιρικής ταυτότητας. Αποχώρησε από την Braun το 1997, ακριβώς τη στιγμή που η αρχή της “λιγότερης, αλλά καλύτερης” της Braun μεταμορφώθηκε σε “περισσότερη και χειρότερη.”

Αν και το σπίτι της Braun γέννησε τις 10 αρχές σχεδιασμού του Rams, ήταν η Apple, και πιο συγκεκριμένα ο Steve Jobs και ο Jony Ive, που τις υιοθέτησαν πλήρως από τα μέσα της δεκαετίας του ’90 και μετά, ξεκινώντας με το iMac (1998), το iPod (2001) και ναι, το iPhone (2007), το οποίο ήταν ένα θαύμα απλότητας και χρηστικότητας στην πρώτη του κυκλοφορία. Το 2009, ο Rams δήλωσε: “Σήμερα βρίσκεις λίγες εταιρείες που παίρνουν σοβαρά τον σχεδιασμό, όπως το βλέπω εγώ, και, προς το παρόν, αυτή είναι μια αμερικανική εταιρεία. Είναι η Apple.” Αξιοσημείωτο είναι ότι δεν ανέφερε την Braun.

“Designed to Keep” καταβάλλει θαρραλέες προσπάθειες να καταγράψει τη Braun του σήμερα, καλύπτοντας τα λάθη και τις αναστολές και, πιο πρόσφατα, τις ανακατασκευές, ενώ υποδεικνύει ότι μπορεί και πάλι να επηρεάσει τον κλάδο με τις καινοτομίες της. Ίσως, όμως, η έλξη του βιβλίου είναι αναμφισβήτητα στο να γυρίζει πίσω στο παρελθόν, και υπάρχουν οφέλη σε αυτό τόσο για τη Braun όσο και για ολόκληρη τη βιομηχανία ηλεκτρονικών καταναλωτικών ειδών.

“Το νέο σχέδιο στέκεται πάντα πάνω στους προκατόχους του και, στις καλύτερες περιπτώσεις, μαθαίνει όχι μόνο από τις εισηγήσεις που αποκομίζονται κατά τη διάρκεια της δημιουργικής διαδικασίας, αλλά και από τις λάθος στροφές που πήρε,” υποστηρίζει ο Klemp. “Μόνο οι Θεοί μπορούν να πραγματοποιήσουν τη ‘δημιουργία εξ ουδενός’, ή να δημιουργήσουν κάτι από το τίποτα.”

Το “Designed to Keep” δίνει νόημα στην ιστορία της Braun δείχνοντας πώς γενιές ανθρώπων εμπνεύστηκαν τόσο από παρελθόν όσο και από τρέχουσες εξελίξεις για να δημιουργήσουν προϊόντα με διαρκή έλξη. Μια τόσο μεγάλη διάρκεια είναι απρόσιτη σήμερα, με μόδες σχεδιασμού που επιβάλλουν γρήγορη απόσυρση προϊόντων, με ή χωρίς προθεσμία.

Ο τίτλος — “Designed to Keep” — μπορεί επίσης να ερμηνευτεί ως οδηγία. Είναι ένα βιβλίο που θα θέλετε να διατηρήσετε για αναφορά την επόμενη φορά που θα κυκλοφορήσει ένα νέο προϊόν και θα σκεφτείτε, “Πού έχω ξαναδεί αυτό;”

Το “Braun: Designed to Keep” είναι διαθέσιμο για αγορά τώρα στην τιμή των $79.95 /€69.95.

 

 

 

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Μπορεί το μπαμπού να έχει σημαντικό ρόλο στην κατασκευή;

Το δώρο του Joe Biden για τα γενέθλιά του είναι ένα λογαριασμός στο Threads!