H εταιρία Miocar της Αμερικανίδας Γκλόρια Χουέρτα, διαθέτει μια ομάδα αφεριωμένη για τη συντήρηση του στόλου της, που αποτελείται από τρία Nissan Leaf και 34 Bolts που καλύπτουν 10 τοποθεσίες (σχεδιάζει να προσθέσει περισσότερα αυτοκίνητα και τοποθεσίες μέχρι το τέλος του έτους), προσφέροντας παράλληλα καθοδήγηση σε όποιον ενδιαφέρεται να δημιουργήσει μια κοινοτική υπηρεσία κοινής χρήσης αυτοκινήτων.
Τα οχήματα μηδενικών εκπομπών είναι απαραίτητα για την επίτευξη των παγκόσμιων κλιματικών στόχων. Ωστόσο, εμπειρογνώμονες πολιτικής για το κλίμα προειδοποιούν ότι μια μετάβαση από τα βενζινοκίνητα σε ηλεκτρικά αυτοκίνητα με αναλογία 1 προς 1 μπορεί να επιδεινώσει άλλες μορφές κοινωνικής αδικίας. Μια τέτοια αλλαγή μπορεί, για παράδειγμα, να ενθαρρύνει την περιβαλλοντική υποβάθμιση και την εκμετάλλευση των εργαζομένων στη Νότια Παγκόσμια, όπου εξορύσσονται τα περισσότερα μέταλλα που απαιτούνται για τις μπαταρίες. Επιπλέον, στη χώρα μας, οι άνθρωποι με χαμηλά εισοδήματα αγωνίζονται να αγοράσουν ηλεκτρικά αυτοκίνητα, ακόμα και με επαρκείς κίνητρα. Άλλοι συχνά δεν είναι εξοικειωμένοι με την τεχνολογία που στοχεύει συνήθως στον ευκατοίκητο πληθυσμό. Αυτοί που μπορούν να αγοράσουν τα αυτοκίνητα συχνά έχουν πολύ λίγα μέρη για να τα φορτίσουν.
“Νομίζω ότι είναι υπέροχο που κινούμαστε προς οχήματα μηδενικών εκπομπών,” δήλωσε η Χουέρτα, “αλλά οι κοινότητες που συνεχώς παραμένουν πίσω, εξακολουθούν να παραμένουν πίσω.”
Για να αποφευχθούν τέτοια εμπόδια, ένα αυξανόμενο αριθμό προγραμμάτων όπως το Miocar διαβρέχουν ένα δίκαιο δρόμο προς τη μεταφορά μηδενικών εκπομπών κάνοντας τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα προσβάσιμα για όλους. Τέτοιες προσπάθειες έχουν εμφανιστεί σε τόπους τόσο διαφορετικούς όπως τη συνοικία Roxbury της Βοστώνης, την περιοχή Minneapolis-Saint Paul και το Λος Άντζελες, ενισχυμένες μερικώς από την κρατική και τοπική υποστήριξη. Πρόσφατα, για παράδειγμα, το Τμήμα Μεταφορών της πολιτείας Ουάσιγκτον χορήγησε 2,8 εκατομμύρια δολάρια για να ωθήσει προσπάθειες κοινής χρήσης ηλεκτρικών αυτοκινήτων σε κοινότητες χαμηλού εισοδήματος σε ολόκληρη την πολιτεία.
Πέρα από τη δυνατότητα δικαιότερης μετάβασης και τη μείωση του αριθμού των οχημάτων – και των πόρων – που απαιτούνται για την ηλεκτροκίνηση των μεταφορών, η κοινοπραξία ηλεκτρικών αυτοκινήτων αντιπροσωπεύει μια μετάβαση από μια οικονομία κυριότητας σε μια οικονομία πρόσβασης, επιτρέποντας στους ανθρώπους να αποκτήσουν περιβαλλοντικά συνειδητή κινητικότητα χωρίς το βάρος της αγοράς ενός αυτοκινήτου.
Αυτό που ξεχωρίζει τις μη κερδοσκοπικές κοινοτικές οργανώσεις όπως το Miocar από τις διεθνείς κερδοσκοπικές εταιρείες όπως το ZipCar είναι η επικέντρωσή τους στην προσφορά ηλεκτρικών οχημάτων μηδενικών εκπομπών σε χρήστες με χαμηλά εισοδήματα σε μειωμένες τιμές – συχνά απλά 4 έως 10 δολάρια ανά ώρα. Η κράτηση των αυτοκινήτων γίνεται διαδικτυακά, φορτίζονται και μπορούν να χρησιμοποιηθούν για διάστημα έως 24 ή ακόμα και 48 ωρών, ανάλογα με το πρόγραμμα. Για ορισμένους ανθρώπους, είναι ένα εύκολο μέσο για να εκτελέσουν μια εργασία, να πάνε με το κατοικίδιο στον κτηνίατρο ή απλά να μετακινηθούν κάπου πέρα από τη γραμμή λεωφορείου. Για άλλους, αυτό είναι μια ευκαιρία να εξοικειωθούν με ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο πριν αποκτήσουν το δικό τους.
Με τον περισσότερο των χρηστών του Miocar να μην έχουν ποτέ καθίσει ούτε στον οδηγό ενός ηλεκτρικού αυτοκινήτου πριν εγγραφούν, κάποιοι αισθάνονται ανασφάλεια ή ακόμα και εντροπή αρχικά. Η Χουέρτα λέει ότι η πιο συνηθισμένη ανησυχία είναι ότι η μπαταρία μπορεί να εξαντληθεί. Αλλά το Miocar, όπως και άλλες υπηρεσίες κοινής χρήσης ηλεκτρικών αυτοκινήτων, εξασφαλίζει ότι τα αυτοκίνητά του είναι φορτισμένα και παρέχει αφιερωμένους χώρους στάθμευσης με φορτιστές. Αν αυτοί που τα χρησιμοποιούν ξεχνούν να τα φορτίσουν, λαμβάνουν προειδοποίηση, και επαναλαμβανόμενες παραβάσεις οδηγούν σε μικρές πρόστιμα. Για να ανακουφίσουν περαιτέρω το άγχος της εξάντλησης της μπαταρίας, οι εργαζόμενοι του Miocar, κατά την προσαρμογή των νέων χρηστών στο πρόγραμμα, εξηγούν πώς να προγραμματίσουν μια διαδρομή και πώς να βρουν φορτιστές που δέχονται τις δωρεάν κάρτες φόρτισης που παρέχονται με κάθε όχημα.
Μόλις αρχίσουν να οδηγούν, οι χρήστες τείνουν να αγαπούν τα αυτοκίνητα για την ευκολία, τη σιωπηλότητα και την άνεση τους. “Έχω συνομιλήσει με μερικούς που λένε: ‘Ω, Θεέ μου, δεν ήξερα πόσο θα απολάμβανα τον οδηγικό αυτό χώρο,'” είπε η Χέρτα. Όταν συμβαίνει αυτό, το Miocar συνδέει τους χρήστες με οργανώσεις που μπορούν να εξηγήσουν τα φορολογικά κεφάλαια και άλλες επιδοτήσεις που μειώνουν το κόστος αγοράς ενός ηλεκτρικού αυτοκινήτου, το οποίο μπορεί να φτάσει σε μέσο όρο τα 61.488 δολάρια.
Φυσικά, όταν οι άνθρωποι βασίζονται σε προγράμματα κοινής χρήσης αυτοκινήτων αντί να αγοράσουν το δικό τους όχημα, το κυκλοφοριακό κίνηση και η συμφόρηση στους δρόμους μειώνονται. Το 2016, ερευνητές του Κέντρου Βιωσιμότητας Μεταφορών του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Μπέρκλεϊ ανέφεραν ότι για κάθε όχημα κοινής χρήσης που χρησιμοποιείται, αφαιρούνται 7 έως 11 άλλα αυτοκίνητα από τον δρόμο ή δεν τοποθετούνται εκεί αρχικά. Τέτοια ευρήματα υποστηρίζονται επανειλημμένα καθώς αυτά τα προγράμματα αυξάνονται.
Παρ’ όλα αυτά, όχι όλοι μπορούν να εγκαταλείψουν το αυτοκίνητό τους. Στις αγροτικές περιοχές, ένα προσωπικό αυτοκίνητο δεν είναι τόσο μια πολυτέλεια όσο μια αναγκαιότητα, είπε η Χουέρτα. Γι’ αυτό η αποστολή του Miocar καθοδηγείται από το ερώτημα: “Πώς θα μπορέσουμε να το κάνουμε αυτό με δίκαιο τρόπο όπου όλοι θα έχουν την ίδια πρόσβαση στους πόρους;”
Αυτά τα προγράμματα γεφυρώνουν ένα σημαντικό χάσμα. Οι κοινότητες χαμηλού εισοδήματος δεν είναι μόνο ερήμους σούπερ μάρκετ και φαρμακείων, είναι και ερήμους φορτιστών. Αν και υπάρχει μεγάλη ανάγκη για δίκαιη υποδομή φόρτισης, η Susan Buchan, διευθύντρια του Good2Go, της υπηρεσίας κοινής χρήσης ηλεκτρικών αυτοκινήτων της Βοστώνης, δήλωσε ότι η
κατασκευή φορτιστών σε κοινότητες πρώτης γραμμής επιλύει μόνο το μισό πρόβλημα. Οι κοινότητες χρειάζονται εύκολη και οικονομικά προσιτή πρόσβαση σε ηλεκτρικά αυτοκίνητα για να κάνουν τους φορτιστές περισσότερο από απλούς προόδους της πράσινης γεντριφικάς.
“Έχω ακούσει ανθρώπους να λένε ότι είναι κάπως σφαλματικό να βλέπουν κάποιον να παρκάρει ένα Tesla, να φορτίσει και να φύγει,” είπε.
Παρόλα αυτά, η εφαρμογή των προγραμμάτων με εστίαση στη δικαιοσύνη μπορεί να αντιμετωπίσει δυσκολίες. Πέρα από τα τεχνικά προβλήματα και τις περιοδικές ανακλήσεις οχημάτων, οι οικονομικές προκλήσεις είναι σημαντικές. “Για τα προγράμματα δημόσιας υποστήριξης της κοινής χρήσης αυτοκινήτων, μία από τις μεγαλύτερες δυσκολίες είναι η χρηματοδότηση,” δήλωσε η Lauren McCarthy, διευθύντρια προγράμματος στο μη κερδοσκοπικό Κέντρο Κοινής Χρήσης Κινητικότητας. Η Μπούχαν συμφώνησε: “Η επίτευξη της αποστολής σας σας καθιστά με πιο αρνητικό ισολογισμό σε αυτή τη δουλειά.”
Συνήθως, η δημόσια χρηματοδότηση είναι διαθέσιμη μόνο κατά τη διάρκεια της δοκιμαστικής περιόδου και διαρκεί μόνο λίγα χρόνια. Γι’ αυτό το λόγο η ΜακΚάρθι – που εποπτεύει ένα πρόγραμμα με χρηματοδότηση με επιταγές στην Καλιφόρνια για την υποστήριξη πρωτοβουλιών κοινής χρήσης – και το Κέντρο Κοινής Χρήσης Κινητικότητας προσφέρουν ένα έτος βοήθειας μετά τη λήξη της αρχικής χρηματοδότησης για να βοηθήσουν τα προγράμματα να επιτύχουν οικονομική βιωσιμότητα.
Η ασφάλιση των οχημάτων αποτελεί ένα σημαντικό εμπόδιο σε αυτό το μονοπάτι: “Ο πρώτος μας παράγοντας”, είπε η Μπούχαν. Παρά το γεγονός ότι απαιτείται από τους οδηγούς να είναι άνω των 21 ετών και να έχουν άδεια οδήγησης χωρίς ποινές, η Μασαχουσέτη τοποθετεί τις υπηρεσίες κοινής χρήσης αυτοκινήτων όπως το Good2Go στην υψηλότερη κατηγορία κινδύνου, με αποτέλεσμα την αύξηση των ασφαλίστρων. Άλλες πολιτείες, συμπεριλαμβανομένων της Καλιφόρνια και της Μινεσότα, έχουν πιο χαλαρές πολιτικές, αλλά η ΜακΚάρθι θεωρεί τις απαιτήσεις ασφάλισης ως εμπόδιο για τη διεύρυνση της κοινής χρήσης κινητικότητας.
Η προσέγγιση προς το κοινό μπορεί να αποτελέσει άλλη μια πρόκληση. Το 2021, όταν το Good2Go ξεκίνησε, αντιμετώπισε προβλήματα στην εγγραφή. Το πρόγραμμα αναδιοργάνωσε τις προσπάθειές του το επόμενο έτος, οργανώνοντας εκδηλώσεις σε συγκροτήματα προσιτής στέγασης για να δώσει στους κατοίκους την ευκαιρία να οδηγήσουν τα αυτοκίνητά τους. Το μέλος αυξήθηκε κατά 300% σε 160 άτομα, διασφαλίζοντας ότι η στόλος των έξι οχημάτων του χρησιμοποιείται εκτενώς. Η Μπούχαν αναμένει ότι η ανάπτυξη θα συνεχιστεί όσο το πρόγραμμα μπορεί να παρέχει αρκετά αυτοκίνητα για να καλύψει τη ζήτηση.
