Η δεύτερη σεζόν του “Loki” συχνά φάνηκε περισσότερο σαν ένα εξωφρενικό πεδίο μάχης για το επόμενο μεγάλο crossover γεγονός της Marvel παρά ως μελέτη χαρακτήρα για τον ιδιότυπο θεού της απάτης που δανείζει το όνομά του. Από το πρώτο επεισόδιο, όμως, το “Loki” καθιστά σαφές ότι, παρά το χρονικό ταξίδι και την ασυνήθιστη δομή του, πάντα ήταν μια ιστορία για τον Loki να ανακαλύψει τον πραγματικό του σκοπό μετά από πολλές ζωές χωρίς να ξέρει ποιος ήταν ή τι ήθελε να γίνει.
Υπάρχει μια σοβαρή ολοκληρωτικότητα στον τρόπο που κλείνει η δεύτερη σεζόν του “Loki”, που το καθιστά πολύ πειστικό ως ολοκλήρωση της σειράς και ένδειξη ενός μεγάλου, διαρκούς αλλαγής που θα έχει εκτενείς συνέπειες για το Κινηματογραφικό Σύμπαν της Marvel. Αν το κοιτάξετε με κάποια οπτική, είναι δύσκολο να δείτε το φινάλε της σεζόν αυτής – “Glorious Purpose” – ως μια εντελώς ικανοποιητική ολοκλήρωση που δένει όλες τις μυστηριώδεις νήματα του Loki σχετικά με την Υπηρεσία Ποικιλίας Χρόνου, τον Kang και τις άλλες εκδοχές του Loki.
Όμως, όταν κοιτάτε το φινάλε ως τον τρόπο του Loki να εξηγήσει κάποιες από τις μεγάλες ιδέες που προαναγγέλθηκαν από την πρεμιέρα της σειράς (της οποίας το όνομα μοιράζεται αυτό το επεισόδιο), το “Glorious Purpose” λειτουργεί ως μια εντυπωσιακή κατάληξη για αυτό το κεφάλαιο της ζωής του Loki και ανοίγει έναν ολόκληρο νέο κόσμο πιθανοτήτων για αυτό που έρχεται μετά.
Αυτή η κριτική εμπεριέχει spoilers για την πρώτη σεζόν του “Loki”!
Η πρώτη σεζόν του “Loki” κράτησε κυρίως την προσοχή της στον ίδιο τον Loki (Tom Hiddleston) καθώς ξεκίνησε εξωδιάστατα ταξίδια αυτοανακάλυψης. Ωστόσο, η δεύτερη σεζόν της σειράς φαίνεται πολύ περισσότερο σαν ένα σύνολο εκδηλώσεων που προσπαθεί να αναδείξει το τι κρατά άνθρωπους όπως ο Mobius M. Mobius (Owen Wilson) και η Hunter B-15 (Wunmi Mosako) όταν φαίνεται ότι η πραγματικότητα ίσως αποδιοργανώνεται.
Η πρώτη σεζόν αποκάλυψε τον He Who Remains (Jonathan Majors) ως την πραγματική πηγή πολλών χάους που απειλούν το μεγαλύτερο Κινηματογραφικό Σύμπαν (MCU) και καθιέρωσε ότι ο θάνατός του θα οδηγούσε στο τέλος όλων των πραγμάτων. Ωστόσο, δεν υπήρχε πραγματικότητα στην οποία η Sylvie (Sophia DiMartino) θα ησύχαζε πριν εκδικηθεί τον He Who Remains για την οργάνωση της αποκαλυπτικής της παιδικής ηλικίας, και ο Loki δεν μπορούσε να την σταματήσει – εν μέρει επειδή είναι παραλλαγές ο ένας του άλλου, αλλά και επειδή φαίνεται να είναι κάτι σαν έρωτας.
Μετά την εμφάνιση των παραλλαγών του Kang στο “Ant-Man and the Wasp: Quantumania”, φάνηκε αρχικά ότι η δεύτερη σεζόν του “Loki” μπορεί να είχε ως στόχο να οδηγήσει σε ένα μέλλον που ο κακός ήταν είτε κρυμμένος είτε δεν ήξερε. Αυτό ίσχυε ιδιαίτερα με την εισαγωγή μιας λαμπρής, αδέξιας και τεχνολογικά περιορισμένης παραλλαγής του Kang που ονομάζεται Victor Timely, του οποίου η αλτρουιστικότητα τον έκανε να φαίνεται ως η μοναδική εκδοχή του Kang που μπορεί να σώσει την TVA χωρίς να έχει κάποια προφανή κρυφή κίνητρα.
Περισσότερο από την εκπληκτική ομοιότητά του με τον Kang και τον He Who Remains, αυτό που έκανε τον Timely τόσο συναρπαστικό μέρος αυτής της σεζόν ήταν η σχέση του με τον εκκεντρικό τεχνικό της TVA, Ouroboros (Ke Huy Quan). Παρά το γεγονός ότι ο Timely ήταν προορισμένος να γίνει ένας Kang – ο επόμενος μεγάλος κακός του MCU – το “Loki” παρουσίασε τον Timely και τον Ouroboros ως δύο ιδιοφυείς μυαλά που βρίσκονταν σε διάλογο μεταξύ τους ανά το χρόνο, τον χώρο και διάφορες πραγματικότητες με έναν τρόπο που δεν θα έπρεπε να ήταν δυνατός.
Το ερώτημα για το πώς ο εδάφιος Timely από τον 19ο αιώνα θα μπορούσε να οδηγήσει απευθείας στον Ouroboros να γράψει τον οδηγό της TVA (που ταξίδεψε πίσω στον χρόνο και έδωσε για πρώτη φορά σε έναν νεαρό Timely την έμπνευση να ακολουθήσει τις εφευρέσεις του) έθεσε την ενδιαφέρουσα πιθανότητα του βαθύτερου, υπαρξιακού δεσμού μεταξύ τους. Το “Loki” ξοδέψει μεγάλο μέρος της πρώτης σεζόν του επιδεικνύοντας πώς, παρά τις φυσικές τους διαφορές και τις μοναδικές τους προσωπικές ιστορίες, υπήρχε μια αναμφίβολη είδους συγγένεια μεταξύ του Loki και της Sylvie που μιλά για το να είναι διάφορες εκφράσεις παρόμοιων πυρήνικων εμπειριών όπως το να αισθάνεται κανείς ξένος έξω από την οικογένειά του.
Στα τελευταία επεισόδια, η δεύτερη σεζόν του “Loki” φάνηκε σχεδόν ότι υπονοούσε ότι μια τέτοια σχέση θα μπορούσε επίσης να υπάρχει μεταξύ του Timely και του Oroboros, πράγμα που θα ήταν ένα σημαντικό σημείο από μόνο του, αλλά ιδιαίτερα όταν λαμβάνονται υπόψη οι φήμες για τον σκεπτικισμό της Marvel να ανακατασκευάσει τον χαρακτήρα του Kang μετά τα νομικά προβλήματα του Majors. Αντί να καταφεύγει σε έναν νέο Kang, ή ακόμη και να φέρνει τον ίδιο τον Kang στην εικόνα με κάποιο μεγάλο τρόπο, το “Glorious Purpose” βγαίνει με μια εντυπωσιακή επισήμανση για το ποια σειρά ήταν πάντα, παρά τις επερχόμενες ταινίες.
Αφηγηματικά, το “Glorious Purpose” επικεντρώνεται στον Loki – ο οποίος τώρα μπορεί να ελέγχει την κίνηση προς τα πίσω στον χρόνο για να πηδήξει προς τα εμπρός όποτε θέλει – καθώς συνειδητοποιεί αργά ότι δεν υπάρχει τρόπος να σώσει όλες τις κλαδευτικές πραγματικότητες και το Temporal Loom μεταφέρει την αλήθεια του He Who Remains που του είχε πει στην πρώτη σεζόν. Ανεξάρτητα από το πόσα άλματα κάνει ο Loki σε συγκεκριμένες στιγμές στο χρονοδιάγραμμα όπου οι ενέργειές του θα μπορούσαν να αλλάξουν τη μοίρα και να κάνουν το αδύνατο δυνατό, η πραγματικότητα αρχίζει να ξεθωριάζει μόλις λίγο μετά την άφιξή του.
Καθ’ όλη τη διάρκεια και των δύο σεζόν, ο Hiddleston έχει παρουσιάσει μερικές από τις πιο ισχυρές του ερμηνείες ως ο θεός του χιούμορ της Marvel, αλλά υπάρχει μια συγκίνηση στην επανασύνδεση του Loki με τη Sylvie στο τέλος του χρόνου, όπου πηγαίνει να την σταματήσει από το να σκοτώσει τον He Who Remains, που νιώθεται διακριτική. Η επανειλημμένη επίσκεψη στις ίδιες σκηνές από ελαφρώς διαφορετικές οπτικές γρήγορα αφαιρεί την ώθηση από τις σκηνές όπου ο Loki και η παρέα του προσπαθούν να στείλουν τον Timely για να σώσει το Loom. Αλλά κάθε φορά που ο Loki προσπαθεί και αποτυγχάνει να σταματήσει τη Sylvie από το να σκοτώσει τον He Who Remains στο Τέλος του Χρόνου, γίνεται πιο σαφές ότι το “Glorious Purpose” κάνει μια παρατήρηση για την ανωφελία της προσπάθειας να αλλάξεις την οπτική γωνία κάποιου που δεν θέλει να αλλάξει.
“Εξαιρετικό Σκοπός” υπογραμμίζει επίσης πώς η Sylvie ήταν αρκετά απευθείας και συνεπής όσον αφορά την επιθυμία της να ζήσει τις ημέρες της μετά τον θάνατο του He Who Remains, ακόμη κι αν αυτό σήμαινε να έχει μικρό χρονικό διάστημα πριν τα πάντα γύρω της να πάψουν να υπάρχουν. Αντί να προβάλλει τη Sylvie ως νιχιλιστική, το “Εξαιρετικό Σκοπός” υποστηρίζει την αποφασιστικότητά της και ένα είδος καθρέφτη για τον Loki, ώστε να δει πώς και αυτός μπορεί να επιλέξει να ακολουθήσει την καρδιά του, γνωρίζοντας ότι ενδέχεται να μην επιτύχει.
Ενώ η ιδέα ότι ο Ouroboros ίσως είναι ένας παραλλαγή του Kang είναι ενδιαφέρουσα, το “Εξαιρετικό Σκοπός” ακολουθεί τον Timely καθώς κατευθύνεται για να σώσει το Temporal Loom αρκετές φορές, καθιστώντας πιθανότοτα τον Majors παρόν για λίγο ακόμη. Αλλά εντός του πλαισίου του Loki, φαίνεται ότι δεν υπάρχει σενάριο στο οποίο ο Timely είναι αυτός που θα σώσει την ημέρα, επειδή, και πάλι, αυτή είναι η ιστορία του Loki.
Τόσο διακριτική όσο ήταν αυτή η σεζόν στην εξερεύνηση της φύσης της ελεύθερης βούλησης, έκανε πολύ εμφανές ότι προσπαθεί να αποφύγει την υπόνοια ότι ίσως ο Loki, ένας θεός του Άσγκαρντ, θα μπορούσε να είναι πιο κατάλληλος από τον Timely, έναν ανθρώπινο άνδρα, για να κάνει έναν κοσμικό περίπατο στο διάστημα για να αναβαθμίσει ένα μηχάνημα. Ωστόσο, όταν το “Εξαιρετικό Σκοπός” έρχεται να εκπληρώσει το όνομά του και να δώσει στον Loki την μεγάλη στιγμή του ήρωα, παρόλη την απότομη εμφάνιση του, εντυπωσιάζει λόγω του πόσο ισχυρά μιλά για την αυτοδιακηρυγμένη επιθυμία του Loki να προστατεύσει τους φίλους του και τον φόβο του από το να μείνει μόνος.
Η σεζόν αυτή περιείχε λιγότερες παιχνιδιάρικες παραλλαγές του Loki από την πρώτη, αλλά το “Εξαιρετικό Σκοπός” αντισταθμίζει την έλλειψη του Richard E. Grant ως Classic Loki καθώς ο Loki προχωράει κατά μήκος της διαδρομής για να συγκρατήσει μαγικά την έκρηξη του Temporal Loom. Σε μια περίοδο όπου η παραγωγή ειδικών εφέ της Marvel ήταν άνιση, το να δεις τον Loki να παίρνει μια μεγάλη μεταμόρφωση απέναντι στο παρασκήνιο ενός λαμπερού, πεθαίνοντος πολυσύνθετου σύμπαντος γεμάτου χρονοσειρές που σαπίζουν είναι μια απόλαυση. Είναι λίγο δύσκολο να καταλάβεις τι συμβαίνει ακριβώς και γιατί ο Loki μπορεί ξαφνικά να εκτελέσει ένα τόσο μαζικό κόλπο που θα περίμενες σχεδόν να το βλέπεις σε ένα φιλμ. Αλλά είναι υπέροχο και ο γενικός του νόημα είναι αρκετά απλό.
“Glorious Purpose” θεμελιώνει το γεγονός ότι, κρατώντας κάθε χρονοσειρά του πολυσύνθετου σύμπαντος και υφαίνοντάς τες πάνω στα ερείπια του Θρόνου του He Who Remains στο Τέλος του Χρόνου, ο Loki έχει εμφανίστεί ως ένα νέο είδος Time-Keeper. Το φινάλε δεν καθορίζει σαφώς ποιο ρόλο παίζει ο Loki – τη μαγεία του είναι αυτή που φέρνει τις χρονοσειρές πίσω στη ζωή – στη διατήρηση της συνεχούς τους ύπαρξης πέρα από το να δρα ως το κέντρο που τις συνδέει όλες μαζί. Ωστόσο, καθώς επιστρέφει σε μια TVA που τώρα επικεντρώνεται στο να παρακολουθεί όλες τις παραλλαγές του Kang που διασπείρονται στο πολυσύνθετο σύμπαν (Lokiverse), φαίνεται ότι αυτό θα αποτελεί ένα μεγάλο μέρος της νέας κανονικότητας του MCU για τουλάχιστον κάποιο καιρό.
Υπάρχουν αρκετές υπενθυμίσεις σε αυτό το επεισόδιο ότι όλα όσα έχουν συμβεί αυτή τη σεζόν πρόκειται αναπόφευκτα να οδηγήσουν σε μια πόλεμο που κανένας από τους χαρακτήρες του Loki – εκτός από τον He Who Remains – δεν είναι έτοιμοι να εμπλακούν. Αλλά αντί να προωθεί το επόμενο έργο της Marvel, το “Εξαιρετικό Σκοπός” κλείνει με τον Mobius και τη Sylvie για να τονίσει πώς η ελευθερία τους, για την ώρα, συνδέεται αναπόφευκτα με τη θυσία του Loki.
