Όπως ανακοίνωσε η NASA μέσα από την επίσημη ιστοσελίδα της, μόλις κατόρθωσε ένα σημαντικό τεχνολογικό επίτευγμα που μπορεί να μεταμορφώσει τις μελλοντικές της αποστολές.
- Συγκεκριμένα, το Environmental Control and Life Support System (ECLSS) του Διεθνή Διαστημικού Σταθμού μπορεί πλέον να ανακυκλώνει το 98% όλων των υγρών που αποβάλλουν οι αστροναύτες του σταθμού!
Περνώντας σε λεπτομέρειες, το ECLSS απαρτίζεται από διάφορα υποσυστήματα, με το καθένα να εστιάζει σε διαφορετικές πηγές ανακύκλωσης. Για παράδειγμα, ένα μέρος απαρτίζεται από προηγμένους αφυγραντήρες που αιχμαλωτίζουν την υγρασία από τις ανάσες των αστροναυτών, αλλά και τον ιδρώτα τους, καθώς ολοκληρώνουν τις καθημερινές τους διεργασίες.
Από την άλλη, υπάρχει και το ‘Urine Processor Assembly’, το οποίο, όπως προδίδει και το όνομά του, επεξεργάζεται τα ούρα των αστροναυτών, έτσι ώστε τίποτα να μην πάει χαμένο.
Σύμφωνα με τη NASA, η διαδικασία απόσταξης των ούρων παράγει νερό και κάτι σαν ‘άλμη ούρων’ που εξακολουθεί να περιέχει ανακτήσιμο H20.
Χάρη στο βελτιωμένο υποσύστημα για την ανακύκλωση των ούρων, η NASA παρατήρησε ποσοστό ανάκτησης νερού 98% στον ISS, ενώ προηγουμένως ο σταθμός ανακύκλωνε περίπου το 93 με 94% του νερού που έφερναν μαζί τους οι αστροναύτες.
«Πρόκειται για ένα πολύ σημαντικό βήμα προς τα εμπρός στην εξέλιξη των συστημάτων υποστήριξης ζωής. Ας πούμε ότι έχετε 100 κιλά νερού στο σταθμό. Χάνετε δύο κιλά από αυτά και το υπόλοιπο 98% συνεχίζει να ανακυκλώνεται. Το να το διατηρείς αυτό σε λειτουργία είναι ένα πολύ φοβερό επίτευγμα».
Αν η ιδέα αυτή σας αηδιάζει ή σας κάνει να αναρωτιέστε πόσο καθαρό είναι στην πραγματικότητα αυτό το νερό, η Jill Williamson, υπεύθυνη των υποστηστημάτων νερού του ECLSS της NASA, έδωσε την απάντηση, διευκρινίζοντας:
«Η επεξεργασία είναι παρόμοια με ορισμένα επίγεια συστήματα διανομής νερού, απλώς γίνεται σε συνθήκες μικροβαρύτητας. Το πλήρωμα δεν πίνει ούρα- πίνει νερό που έχει ανακτηθεί, φιλτραριστεί και καθαριστεί, έτσι ώστε να είναι καθαρότερο από αυτό που πίνουμε εδώ στη Γη».
Φυσικά, τα οφέλη ενός τόσο αποδοτικού συστήματος ανακύκλωσης είναι τεράστια, αφού όπως εξήγησε στη συνέχεια η Williamson, «όσο λιγότερο νερό και οξυγόνο πρέπει να μεταφέρεις, τόσο περισσότερη επιστήμη μπορεί να προστεθεί στο όχημα εκτόξευσης».
