Το 1895 ο Ρώσος επιστήμονας Κονσταντίν Τσιολκόφσκι έριξε στο τραπέζι την ιδέα της δημιουργίας ενός μηχανισμού που θα μετέφερε ανθρώπους από τη Γη στο Διάστημα με τρόπο παρόμοιο με αυτόν ενός ανελκυστήρα. Την ιδέα αυτή επανάφεραν στο προσκήνιο κορυφαίοι συγγραφείς επιστημονικής φαντασίας όπως ο Άρθουρ Κλαρκ και ο Ισάακ Ασίμοφ χρησιμοποιώντας διαστημικά ασανσέρ στα βιβλία τους.
Τα τελευταία χρόνια έχουν παρουσιαστεί σχέδια διαστημικών ανελκυστήρων και μάλιστα έχουν ξεκινήσει κάποιες προσπάθειες υλοποίησης αυτών των σχεδίων. Η ιαπωνική εταιρεία Obayashi που συνεργάζεται με το Πανεπιστήμιο Shizuoka διερευνά τρόπους για την κατασκευή ενός ανελκυστήρα για αποστολή τουριστών στο Διάστημα το 2050. Η εταιρεία έχει υποστηρίξει ότι θα χρησιμοποιήσει τεχνολογία νανοσωλήνων άνθρακα, που παρέχει 20 φορές μεγαλύτερη δύναμη από το ατσάλι, για τη δημιουργία μιας σχετικής εγκατάστασης που θα στέλνει ανθρώπους σε απόσταση 96.000 χιλιομέτρων πάνω από τη επιφάνεια της Γης. Το κόστος του εγχειρήματος έχει υπολογιστεί στα έξι δισ. δολάρια.
Σε παρεμφερή σχέδια έχει δουλέψει επίσης η καναδική Thoth Technology, που υπόσχεται φθηνότερα «ταξίδια» έξω από την γήινη ατμόσφαιρα με έναν κατακόρυφο «πύργο» ύψους πολλών χιλιομέτρων που θα επιτρέπει μεταφορά αστροναυτών και του εξοπλισμού τους στην κορυφή του η οποία με τη σειρά της θα λειτουργεί ως βάση εκτόξευσης για διαστημόπλοια.
Ο Βρετανός αρχιτέκτονας Τζόρνταν Ουίλιαμς Χιουζ κέρδισε το βραβείο του Ιδρύματος Jacques Rougerie για τα σχέδια του για ένα ανελκυστήρα που θα μεταφέρει ανθρώπους και φορτία στο Διάστημα. Ο μηχανισμός που ονομάζεται Ascensio αν κατασκευαστεί θα αποτελείται από ένα εξαιρετικά μακρύ καλώδιο που θα συνδέει έναν αστεροειδή παγιδευμένο σε γεωσύγχρονη τροχιά σε μια πλωτή πλατφόρμα πίσω στη Γη.
Ειδικά για την περίσταση drones θα μπορούσαν να σκαρφαλώνουν πάνω και κάτω σε αυτό το καλώδιο σαν τρένα σε κάθετη τροχιά μεταφέροντας επιβάτες και φορτία σε ένα διαστημικό σταθμό που θα έχει δημιουργηθεί στη κορυφή του μηχανισμού σε απόσταση 36 χιλιάδων χλμ. από την επιφάνεια της Γης.
Έξι drones, τρία για φορτίο και τρία με παράθυρα και οξυγόνο για τον άνθρωπο, θα κινούνται συνεχώς κατά μήκος του καλωδίου προς το διαστημικό σταθμό που θα λειτουργεί όχι μόνο ως τελικός προορισμός αλλά και ως σημείο εκκίνησης διαστημικών αποστολών.
