Η υπερβολική ομιλία, γνωστή και ως καταναγκαστική ομιλία είναι ακριβώς αυτό που λέει το όνομα της. Περιλαμβάνει ένα άτομο που μιλά για μεγάλες χρονικές περιόδους χωρίς να αφήνει κάποιον άλλο να μιλήσει, μονοπωλεί την συζήτηση με τα δικά του ενδιαφέροντα ή διακόπτει κάποιον για να εκφράσει τις σκέψεις του.
Εάν μιλάτε συνέχεια μπορεί να είναι σύμπτωμα για 3 διαταραχές:
- Διαταραχή Αυτιστικού Φάσματος
- Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας
- Αγχώδης διαταραχή
Αυτισμός
Τα άτομα με Διαταραχή Αυτιστικού Φάσματος (ΔΑΦ) συχνά αντιμετωπίζουν προβλήματα με την κοινωνική επικοινωνία και την αλληλεπίδραση, καθώς παρουσιάζουν περιορισμένες ή επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές.
Αν κάποιος μιλάει γρήγορα ή μονοπωλεί την συζήτηση δεν σημαίνει ότι αυτομάτως είναι αυτιστικός. Ωστόσο η γρήγορη ομιλία μπορεί να εμφανιστεί στα αυτιστικά άτομα. «[Ο αυτισμός] είναι περισσότερο μια διαταραχή κοινωνικής επικοινωνίας. Το μεγάλο ζήτημα εκεί είναι να αναγνωρίσουμε την ανάγκη να σταματήσουμε να μιλάμε και να παρακολουθήσουμε την οπτική επαφή. Αυτά είναι όλα τα μη λεκτικά σημάδια που αποτελούν μέρος της επικοινωνίας», είπε η θεραπεύτρια, Κάρολιν Ρούμπινστάιν.
Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας
Η υπερβολική ομιλία μπορεί επίσης να είναι σημάδι διαταραχής Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ). Η ΔΕΠΥ είναι μια κοινή διαταραχή που συνήθως διαγιγνώσκεται στην παιδική ηλικία, αλλά τα τελευταία χρόνια παρατηρείται αύξηση και στις διαγνώσεις ενηλίκων.
Τα κύρια συμπτώματα της ΔΕΠΥ, τα οποία συνήθως εμφανίζονται πριν από την ηλικία των 12 ετών, περιλαμβάνουν την έλλειψη προσοχής και την υπερκινητική-παρορμητική συμπεριφορά.
Τα άτομα με ΔΕΠΥ μπορεί να είναι συνεχώς ανήσυχα, ανίκανα να συγκεντρωθούν σε μια συγκεκριμένη εργασία, να μιλούν υπερβολικά, να διακόπτουν τους άλλους και η προσοχή τους να αποσπάται εύκολα.
«Συνήθως, με τη ΔΕΠΥ, υπάρχει τάση για παρορμητικότητα με μειωμένη αναστολή. Για παράδειγμα, μπορεί να λέτε ό,τι σας έρχεται στο μυαλό χωρίς να φιλτράρετε. Οπότε έχετε σκέψεις που σας έρχονται στο μυαλό και απλώς τις ξεφουρνίζετε χωρίς να σκεφτείτε. Απλώς λέτε ό,τι σας έρχεται στο μυαλό», ανέφερε η Κάρολιν Ρουμπενστάιν.
Ενώ αυτό το σύμπτωμα παρατηρείται συνήθως στα παιδιά που δυσκολεύονται να περιμένουν τη σειρά τους να μιλήσουν στις τάξεις, μπορεί να παρατηρηθεί και σε ενήλικες με ΔΕΠΥ. Για παράδειγμα, ένας ενήλικας μπορεί να μην περιμένει τον άλλον να σταματήσει να μιλάει. Μπορεί να συνεχίζει να μιλάει ακόμα κι αν οι άλλοι έχουν χάσει το ενδιαφέρον τους ή να ξεχνάει να κάνει παύσεις ή να πάρει ανάσα.
Αγχώδης διαταραχή
Είναι μια κοινή παρανόηση ότι κάθε άτομο που έχει κοινωνικό άγχος είναι ήσυχο ή έχει δυσκολία να ξεκινήσει μια συζήτηση.
Ωστόσο, η Κάρολιν Ρούμπινστάιν σημείωσε ότι η υπερβολική ομιλία είναι ένα κοινό χαρακτηριστικό της πάθησης. «Πολλές φορές, υπάρχει τάση να έχουμε πολύ άγχος που σχετίζεται με τη σιωπή. Οι άνθρωποι θα μιλήσουν για να αποφύγουν να αντιμετωπίσουν τη σιωπή. Αυτή η νευρική ενέργεια εκτονώνεται πραγματικά μέσω της ομιλίας», ανέφερε η θεραπεύτρια.
Αυτό ισχύει επίσης και για τη Γενικευμένη Αγχώδη Διαταραχή (GAD), η οποία περιλαμβάνει υπερβολική, συνεχόμενη ανησυχία που επηρεάζει την καθημερινή ζωή.
Συμπέρασμα
Οι άνθρωποι που μιλούν πολύ μπορεί να είναι απλά ενθουσιώδεις. Ωστόσο μπορεί να είναι και μία ένδειξη των παραπάνω διαταραχών.
Εάν επιχειρήσετε να τους διακόψετε θα διαπιστώσετε ότι οι περισσότεροι δεν έχουν αίσθηση ότι μιλούν πολύ. Γι’ αυτό θα ήταν καλό να το συζητήσετε μαζί τους για να προσπαθήσουν να κάνουν περισσότερες παύσεις και να σας επιτρέπουν να συνεισφέρετε και εσείς στην συζήτηση.
