Στον Ήλιο λαμβάνουν χώρα διαρκώς στεφανιαίες εκπομπές μάζας και ηλιακές εκλάμψεις, αλλά στις 12 Μαρτίου τα επιστημονικά όργανα κατέγραψαν κάτι διαφορετικό.
Συνήθως σε αυτά τα φαινόμενα τα ηλιακά υλικά που εκτοξεύονται από τη βιαιότητα της έκρηξης, φτάνουν στη Γη μόνο αν η έκρηξη έχει λάβει χώρα στην πλευρά του Ήλιου που είναι στραμμένη προς τη Γη. Η συγκεκριμένη όμως, έλαβε χώρα στην αντίθετη πλευρά του Ήλιου, παρόλα αυτά, το ωστικό κύμα χτύπησε τη Γη με ταχύτητα 2.127 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο.
Ο Ήλιος βρίσκεται στο απόγειο του 11χρονου κύκλου του και η δραστηριότητά του θα κορυφωθεί μέσα στα επόμενα δύο χρόνια, όσο αλλάζει η πολικότητά του. Τις μέρες πριν την πρόσφατη έκλαμψη, μία συγκεκριμένη ηλιακή κηλίδα ήταν ιδιαίτερα ενεργή στην άλλη πλευρά του Ήλιου. Η AR3234 όπως ονομάζεται, έδωσε εκλάμψεις διαφόρων ειδών. Από την πιο ασθενή ως την πιο ισχυρή, παρήγαγε 49 τύπου C, 12 τύπου M και μία τύπου X, του ισχυρότερου τύπου έκλαμψης που ξέρουμε ότι μπορεί να παράγει ο Ήλιος.
Οι επιστήμονες υποθέτουν πως αυτή η έκλαμψη τύπου X, ήταν και αυτή που μας “χτύπησε”, καθώς ήταν τόσο ισχυρή που έφτασε στη Γη, παρόλο που βρισκόμαστε στην αντίθετη πλευρά.
Οι επιστήμονες, πέρα από τα δεδομένα του Parker Solar Probe που ανίχνευσε την έκλαμψη, τώρα αναλύουν και δεδομένα από άλλα επιστημονικά όργανα, όπως το Solar and Heliospheric Observatory (SOHO) της NASA, το Solar Dynamics Observatory (SDO) και το Solar Orbiter του European Southern Observatory.
