Η τελευταία μάχη στη ζωή του γραφείου μπορεί να είναι για το αν θα παραμείνει ή όχι η κάμερα ανοιχτή κατά τη διάρκεια των εικονικών συναντήσεων.
Μία γυναίκα που εργάζεται σε μη κερδοσκοπικό οργανισμό με έδρα τη Νέα Υόρκη είπε στο CNN Business ότι έλαβε μια καταγγελία από HR τον Αύγουστο για πρώτη φορά στην καριέρα της επειδή κράτησε την κάμερα της κλειστή κατά τη διάρκεια εικονικών συναντήσεων εργασίας. Λίγο αργότερα, είπε ότι έλαβε και μια δεύτερη καταγγελία από το HR για τον ίδιο λόγο.
Παρόλο που εξακολουθεί να της ζητείται να κρατά την κάμερά της ανοιχτή, κάθεται πλέον εκτός κάδρου, χωρίς να φαίνεται στην πραγματικότητα – κάτι που η εταιρεία της είπε ότι είναι αποδεκτό. Αλλά αισθάνεται ότι αυτό κάνει τα πράγματα ακόμα πιο αμήχανα. Αυτή τη στιγμή ψάχνει για νέα δουλειά.
Δεν είναι μόνη της στην πάλη με την νέα κανονικότητα των συνεχών βιντεοκλήσεων. Σε συνεντεύξεις με το CNN Business, αρκετοί εργαζόμενοι περιέγραψαν πώς το να κρατάνε την κάμερα ανοιχτή στις συναντήσεις καθιστούσε δυσκολότερη την εστίαση στη δουλειά τους, προκάλεσε συναισθήματα απογοήτευσης για την αναγκαιότητα να μείνουν σε ένα μέρος για μεγάλα χρονικά διαστήματα και δημιουργούσε γενικώς κάποια δυσφορία.
Η Lydia Mack, συγγραφέας για brands και νεοσύστατες εταιρείες στο Λος Άντζελες, είπε ότι κρατάει την κάμερα κλειστή κατά τη διάρκεια των συναντήσεων με πελάτες και συνεργάτες, επειδή μπορεί να συγκεντρωθεί καλύτερα με αυτόν τον τρόπο. Αλλά διαπίστωσε ότι υπάρχουν και μειονεκτήματα σε αυτήν την προσέγγιση. «Εάν πρόκειται για μια ομαδική συνάντηση και είμαι η μόνη με κλειστή την κάμερα για μεγάλο χρονικό διάστημα, αυτό μπορεί να αποσπάσει την προσοχή των άλλων και να τους κάνει να αναρωτιούνται αν βρίσκομαι ακόμα στον υπολογιστή μου, αν άκουσα τη συζήτηση στο σύνολο της και ούτω καθεξής».
Ο Allison Gabriel, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Αριζόνα, συνέγραψε μια μελέτη σε σχέση με τι προκαλεί μια κάμερα που είναι συνεχώς ανοιχτή. Η έρευνα του Gabriel διαπίστωσε ότι η απενεργοποίηση των καμερών web κατά τη διάρκεια των συναντήσεων μπορεί πραγματικά να κάνει τους εργαζόμενους πιο παραγωγικούς, επειδή είναι σε θέση να επικεντρωθούν καλύτερα στο περιεχόμενο και λιγότερο στο πώς φαίνονται αυτοί ή άλλοι.
Αναζητώντας λύσεις
Ορισμένοι οργανισμοί σιγά σιγά συνειδητοποιούν ότι απαιτείται κάποια αλλαγή. Εταιρείες όπως η Citigroup, η Dell και το Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης ανταποκρίθηκαν στην αύξηση της κόπωσης εξαιτίας των Zoom meetings και εφάρμοσαν πολιτικές όπως το “όχι Zoom τις Παρασκευές”, ενθαρρύνοντας τους ανθρώπους να κάνουν συναντήσεις μέσω τηλεφώνου. Και ορισμένα πανεπιστήμια κατέστησαν προαιρετικό για καθηγητές ή φοιτητές να διατηρούν τις κάμερες ανοιχτές κατά τη διάρκεια των μαθημάτων.
